Улетаем - Танцы Минус

Высоко в небе, высоко за облаками пролетали птицы с золотыми крылами,

Звали за собой, пели грустную песню, исчезая в высоте, глубине небесной.

Крылья золотые в солнечных лучах сверкали, люди из открытых окон жадно

наблюдали,

Как исчезая в высоте, глубине небесной птицы землю покидают с грустную песней.

Припев:

Улетаем, улетаем, улетаем навсегда и ничто уже не сможет нас вернуть никогда.

Не держи нас отпусти, отпусти нас Земля, мы не можем оставаться…

Много дней прошло с тех пор, многие забыли, как когда-то гордых птиц в небо

проводили.

Много дней прошло с тех пор, многие не помнят песни грустной той мотив,

что болью был наполнен.

Припев:

Улетаем, улетаем, улетаем навсегда и ничто уже не сможет нас вернуть никогда.

Не держи нас отпусти, отпусти нас Земля, мы не можем оставаться…

Высоко в небе, высоко за облаками пролетали птицы с золотыми крылами,

Звали за собой, пели грустную песню, исчезая в высоте глубине небесной.

Припев:

Улетаем, улетаем, улетаем навсегда и ничто уже не сможет нас вернуть никогда.

Не держи нас отпусти, отпусти нас Земля, мы не можем оставаться…

Hoog in de lucht, hoog boven de wolken vlogen vogels met gouden vleugels,

Ze riepen voor zichzelf, zongen een droevig lied en verdwenen in de hoogten, de diepten van de hemel.

Gouden vleugels schitterden in de zonnestralen, mensen uit open ramen gretig

keek

Als verdwijnend in de hoogte verlaten de diepten van een hemelse vogel de aarde met een droevig lied.

Refrein:

We vliegen weg, vliegen weg, vliegen voor altijd weg en niets kan ons ooit terugbrengen.

Blijf ons niet laten gaan, laat ons de aarde gaan, we kunnen niet blijven...

Sindsdien zijn er vele dagen verstreken, velen zijn vergeten hoe eens trotse vogels de lucht in vlogen

voerde uit.

Vele dagen zijn verstreken sindsdien, velen herinneren zich de liedjes van dat droevige motief niet,

dat was gevuld met pijn.

Refrein:

We vliegen weg, vliegen weg, vliegen voor altijd weg en niets kan ons ooit terugbrengen.

Blijf ons niet laten gaan, laat ons de aarde gaan, we kunnen niet blijven...

Hoog in de lucht, hoog boven de wolken vlogen vogels met gouden vleugels,

Ze riepen voor zichzelf, zongen een droevig lied en verdwenen in de hoogten van de diepten van de hemel.

Refrein:

We vliegen weg, vliegen weg, vliegen voor altijd weg en niets kan ons ooit terugbrengen.

Blijf ons niet laten gaan, laat ons de aarde gaan, we kunnen niet blijven...