Романтика - Танцы Минус

Где-то в конце моря мы погибаем зря, тонем, не опустив во время паруса.

Так и не увидав синего берега, дикого запада, белого севера.

Целую вечность ждать, знать и не побежать, пролетая в просвет к свету чужих

планет,

Не зацепиться за мимо летящий бред, берега не видать, берега больше нет.

Припев:

Знаешь, куда спешат наши с тобой часы?

Знаешь, я тоже раб той же мечты, что и ты.

Скорость уже не та, где бы найти слова, переписать успеть, вспомнить успеть

глаза,

Бог с ней, с романтикой, ** *** на Беринга — в сторону глаз лететь,

в сторону берега.

Припев:

Знаешь, куда спешат наши с тобой часы?

Знаешь, я тоже раб той же мечты, что и ты.

Знаешь, куда спешат наши с тобой часы?

Знаешь, я тоже раб той же мечты, что и ты.

Знаешь, куда спешат наши с тобой часы?

Знаешь, я тоже раб той же мечты, что и ты.

Ergens aan het einde van de zee sterven we tevergeefs, we zinken zonder het zeil te laten zakken tijdens het zeilen.

Nooit de blauwe kust gezien, het wilde westen, het witte noorden.

Voor een eeuwigheid om te wachten, te weten en niet te rennen, vliegend door de kloof naar het licht van vreemden

planeten,

Raak niet verstrikt in de vliegende onzin, je kunt de kust niet zien, de kust is niet meer.

Refrein:

Weet jij waar onze klokken met jou naartoe gaan?

Weet je, ik ben ook een slaaf van dezelfde droom als jij.

De snelheid is niet meer hetzelfde waar je woorden kunt vinden, op tijd kunt herschrijven, niet op tijd moet zijn

ogen,

God zegene haar, met romantiek, *** op Bering - vlieg in de richting van de ogen,

richting de kust.

Refrein:

Weet jij waar onze klokken met jou naartoe gaan?

Weet je, ik ben ook een slaaf van dezelfde droom als jij.

Weet jij waar onze klokken met jou naartoe gaan?

Weet je, ik ben ook een slaaf van dezelfde droom als jij.

Weet jij waar onze klokken met jou naartoe gaan?

Weet je, ik ben ook een slaaf van dezelfde droom als jij.