Luces de Plata - Tako

El último suspiro del maldito viejo

fue para maldecir al buen creador.

Entre blasfemias, viejas zorras y burdeles

subió hasta lo más alto para decir

que aun hay quien

ve luces de plata

donde sólo hay hollín.

Que es mejor

corazón de piedra,

que engañarse y sufrir.

Creció esquivando las faldas de la codicia,

no había mucho, ni a quién pedir.

Quemó la fama y su nombre se hizo leyenda.

Subió hasta lo más alto para decir

que aun hay quien

ve luces de plata

donde sólo hay hollín.

Que es mejor

corazón de piedra,

que engañarse y sufrir.

De laatste adem van de verdomde oude man

het was om de goede schepper te vervloeken.

Tussen godslasteringen, oude sletten en bordelen

klom naar de top om te zeggen

dat er nog iemand is

ziet zilveren lichten

waar alleen roet is.

Wat is beter

hart van steen,

dan jezelf bedriegen en lijden.

Opgegroeid langs de rokken van hebzucht,

er was niet veel, en niemand om te vragen.

Hij verbrandde roem en zijn naam werd een legende.

klom naar de top om te zeggen

dat er nog iemand is

ziet zilveren lichten

waar alleen roet is.

Wat is beter

hart van steen,

dan jezelf bedriegen en lijden.