Сны - Таисия Повалий

Кто расскажет мне, куда уходят наши сны, где они живут, и почему, как снег,

в канун весны тают неслышно?

Были и нет, и не вспомнишь порой, что случилось с тобой в этом сне.

Нас вчера соединила ночь, казалось, навсегда, но с рассветом снова манит прочь

меня моя звезда.

Я исчезну привычно, как сквозь пальцы песок не пытайся себя обмануть,

ты уже одинок.

Припев:

Не говори мне ничего в последний миг я все равно не верю сказкам о любви

И ни к чему друг с другом дальше нам играть я лишь твой сон, и просыпаться тебе

пора.

Ты один из многих, капля в море, хотя, как знать может ты и смог бы научить

меня летать,

Когда-нибудь раньше на тысячу лет, а сейчас уже поздно, прости, я спешу,

вот и все, привет.

Мой поцелуй еще хранит твоя щека, но не поймать шального ветра в облаках

И не о нас напишут сказку о любви сон улетел, его ты больше не зови.

Припев:

Не говори мне ничего в последний миг я все равно не верю сказкам о любви

И ни к чему друг с другом дальше нам играть я лишь твой сон, и просыпаться тебе

пора.

Тебе пора…

Wie zal me vertellen waar onze dromen naartoe gaan, waar ze leven en waarom, zoals sneeuw,

aan de vooravond van de lente onhoorbaar smelten?

Er waren en zijn niet, en soms kun je je niet herinneren wat er met je is gebeurd in deze droom.

Gisteren waren we verbonden door de nacht, het leek voor altijd, maar met de dageraad wenkt het weer weg

ik mijn ster.

Ik zal uit gewoonte verdwijnen, als zand door je vingers, probeer jezelf niet voor de gek te houden,

je bent al alleen.

Refrein:

Vertel me niets op het laatste moment, ik geloof nog steeds geen sprookjes over liefde

En het heeft geen zin om met elkaar te spelen, ik ben gewoon je droom, en jij wordt wakker

het is tijd.

Je bent een van de velen, een druppel op de gloeiende plaat, hoewel, hoe kun je dat weten en onderwijzen?

vlieg met mij

Een dag eerder duizend jaar, en nu is het te laat, sorry, ik heb haast,

dat is alles, hallo.

Mijn kus is nog steeds op je wang, maar je kunt geen gekke wind in de wolken vangen

En ze zullen geen sprookje over liefde over ons schrijven, de droom is vervlogen, je belt hem niet meer.

Refrein:

Vertel me niets op het laatste moment, ik geloof nog steeds geen sprookjes over liefde

En het heeft geen zin om met elkaar te spelen, ik ben gewoon je droom, en jij wordt wakker

het is tijd.

Het is tijd voor jou...