Мій сизокрилий птах - Таисия Повалий

Доторкнуся до рук твоїх, відчую їх тепло, я не згадую тих слів, так добре було.

Я не згадую давніх зрад і двох твоїх дружин, ми сьогодні удвох, долі дві,

дві душі.

Приспів:

У небі журавель, синиця у руках, та не моїх,

Не відпущу тебе, мій сизокрилий птах, до рук чужих.

У небі журавель, синиця у руках, та не моїх,

Не відпущу тебе, мій сизокрилий птах, до рук чужих.

Я відверто тобі скажу: не треба таємниць, за тобою тужу і сумую я скрізь.

Вже не хочу казати слів нещирих та сумних, ми в своєму житті обійдемось без них.

Приспів:

У небі журавель, синиця у руках, та не моїх,

Не відпущу тебе, мій сизокрилий птах, до рук чужих.

У небі журавель, синиця у руках, та не моїх,

Не відпущу тебе, мій сизокрилий птах, до рук чужих.

Ik zal je handen aanraken, ik zal hun warmte voelen, ik herinner me die woorden niet, het was zo goed.

Ik herinner me het oude verraad en je twee vrouwen niet, vandaag zijn we twee, twee lotsbestemmingen,

twee zielen.

Refrein:

Een kraanvogel in de lucht, een mees in mijn handen, maar niet de mijne,

Ik laat je, mijn blauwvleugelige vogel, niet in de handen van vreemden.

Een kraanvogel in de lucht, een mees in mijn handen, maar niet de mijne,

Ik laat je, mijn blauwvleugelige vogel, niet in de handen van vreemden.

Ik zal je eerlijk zeggen: geheimen zijn niet nodig, ik verlang naar je en ik mis je overal.

Ik wil geen onoprechte en droevige woorden meer zeggen, we zullen het in ons leven zonder hen stellen.

Refrein:

Een kraanvogel in de lucht, een mees in mijn handen, maar niet de mijne,

Ik laat je, mijn blauwvleugelige vogel, niet in de handen van vreemden.

Een kraanvogel in de lucht, een mees in mijn handen, maar niet de mijne,

Ik laat je, mijn blauwvleugelige vogel, niet in de handen van vreemden.