Warszawa Gdańska - T.Love

Nie latają samoloty, a wieżowce kładą cień

Puste niebo Europy, pusty dzień

Zamykają się granice

Miasta milkną, płomień zgasł

Wyludniają się ulice, straszą nas

Na stacji tej, jak David Bowie

Zupełnie obcy jestem sam

Ja stoję tu i patrzę w mur

Neony przywołują czas

Przecież to Warszawa Gdańska

I pada deszcz

Ja stoję tu i patrzę w mur

W kałuży się odbija twarz

Przecież to Warszawa Gdańska

I pada deszcz

Czujesz wrogość w swoim kraju

Musisz dziś wyjechać stąd

Nowa rozpacz na wygnaniu, nowy ląd

Zamykają się granice

Popatrz, kończy się nasz świat

Milkną dworce i stolice

Straszą nas

Na stacji tej, jak David Bowie

Zupełnie obcy jestem sam

Ja stoję tu i patrzę w mur

W kałuży się odbija twarz

Przecież to Warszawa Gdańska

I pada deszcz

Ja stoję tu i patrzę w mur

Neony przywołują czas

Przecież to Warszawa Gdańska

I pada deszcz

Vliegtuigen vliegen niet en wolkenkrabbers werpen schaduw

Lege lucht van Europa, lege dag

Grenzen gaan dicht

De steden zijn stil, de vlam is gedoofd

De straten lopen leeg, ze maken ons bang

Op dit station, zoals David Bowie

Een complete vreemdeling, ik ben alleen

Ik sta hier en kijk naar de muur

Neonreclames roepen de tijd terug

Dit is tenslotte het Warschau van Gdańsk

En het regent

Ik sta hier en kijk naar de muur

Het gezicht wordt weerspiegeld in de plas

Dit is tenslotte het Warschau van Gdańsk

En het regent

Je voelt vijandigheid in je land

Je moet hier weg vandaag

Een nieuwe wanhoop in ballingschap, een nieuw land

Grenzen gaan dicht

Kijk, onze wereld vergaat

Treinstations en hoofdsteden worden stil

Ze maken ons bang

Op dit station, zoals David Bowie

Een complete vreemdeling, ik ben alleen

Ik sta hier en kijk naar de muur

Het gezicht wordt weerspiegeld in de plas

Dit is tenslotte het Warschau van Gdańsk

En het regent

Ik sta hier en kijk naar de muur

Neonreclames roepen de tijd terug

Dit is tenslotte het Warschau van Gdańsk

En het regent