Wicked - Symphony X

Alone I traveled through the mountains

Led by a star fading west

When I came upon an ancient ruin of a church

And it was there I stopped to rest

Then the black and gloomy night that chased my footsteps

Crashed down on me like a wave

Whispering through the trees and eerie breeze

Carried a voice beckoning me to be her slave

In a whisper she said...

Burn forever

Leave never from my arms

Embrace the night

From the black and twisting shadows rose a woman

Beauty alluring to the eye

Oh her devilish grin, her moonlit skin

And long dark hair flowing down around her thighs

As she approached I felt the evil growing stronger

I waltz with the wicked within

Frozen in my place, she kissed my face

And in a storm of passion bathed me in sin

In the madness... She said...

Burn forever

Leave never from my arms

Embrace the night

Then she weaved a mist – and cast me into the shadows

"Come with me, love eternally, forever mine"

"Set me free – in death we'll dance eternally forever and ever..."

As so the light, cast down from the heavens,

Washed over me like wave

I awoke, it seems, from some crazy dream

Only to find I was standing at her grave

In my nightmare... She said

Burn forever

Leave never from my arms

Embrace the night

Burn forever

Leave never from my arms

Don't ever leave me, never leave me

Burn forever

Leave never from my arms

Embrace the night

Alleen reisde ik door de bergen

Geleid door een ster die naar het westen vervaagt

Toen ik een oude ruïne van een kerk tegenkwam?

En daar stopte ik om te rusten

Toen de zwarte en sombere nacht die mijn voetstappen achtervolgde

Neergestort op mij als een golf

Fluisterend door de bomen en een griezelige bries

Droeg een stem die me wenkte om haar slaaf te zijn

Fluisterend zei ze...

Voor altijd branden

Verlaat nooit uit mijn armen

Omarm de nacht

Uit de zwarte en kronkelende schaduwen verrees een vrouw

Schoonheid aantrekkelijk voor het oog

Oh haar duivelse grijns, haar maanverlichte huid

En lang donker haar dat langs haar dijen valt

Toen ze dichterbij kwam, voelde ik het kwaad sterker worden

Ik wals met de goddelozen van binnen

Bevroren in mijn plaats, kuste ze mijn gezicht

En in een storm van passie baadde mij in zonde

In de waanzin... Ze zei...

Voor altijd branden

Verlaat nooit uit mijn armen

Omarm de nacht

Toen weefde ze een mist – en wierp me in de schaduw

"Kom met me mee, heb eeuwig lief, voor altijd de mijne"

"Bevrijd me - in de dood zullen we eeuwig en eeuwig dansen..."

Zoals zo het licht, neergeworpen uit de hemel,

Was over me heen als een golf

Ik werd wakker, zo lijkt het, uit een gekke droom

Alleen om te ontdekken dat ik bij haar graf stond

In mijn nachtmerrie... Ze zei:

Voor altijd branden

Verlaat nooit uit mijn armen

Omarm de nacht

Voor altijd branden

Verlaat nooit uit mijn armen

Verlaat me nooit, verlaat me nooit

Voor altijd branden

Verlaat nooit uit mijn armen

Omarm de nacht