Nevermore - Symphony X

From the skies, across the sea of lies

To the dungeons of the damned

Scorching winds blazing thunderclouds raging

Here I make my stand

The viper’s venomous bite

Has brought on the night

Swept away, like a bird of prey

Now there’s hell to pay

From darkness into light

Nothing matters anymore

My strings ring hollow

Bleeding evermore

Nevermore

Can’t let go

Your silences tells me

All I need to know

Nevermore

Strike a chord

The walls of silence fall

Nevermore

Kings of death calling

Frigid breath falling

In the cryptic den

Curse the dark with a

Longing heart and song

You will rise again

On tragic wings I take flight

Bring on the night

Eyes of stone ripping flesh from bone

Into depths unknown

From darkness into light

Nothing matters anymore

My strings ring hollow

Bleeding evermore

Nevermore

Can’t let go

Your silences tells me

All I need to know

Nevermore

Strike a chord

The walls of silence fall

Nevermore

Lost in shadows of what might have been

Bloodless spirits wept in fear

The void of anguish slowly pulls me in

«Abandon hope all who enter here»

Nevermore

Can’t let go

Your silences tells me

All I need to know

Nevermore

Strike a chord

The walls of silence fall

Nevermore

Nevermore

Nevermore

Vanuit de lucht, over de zee van leugens

Naar de kerkers van de verdoemden

Verzengende winden laaiende onweerswolken razen

Hier maak ik mijn standpunt

De giftige beet van de adder

Heeft de nacht gebracht

Weggevaagd, als een roofvogel

Nu is er een hel om te betalen

Van duisternis naar licht

Niks doet er meer toe

Mijn snaren klinken hol

Steeds meer bloeden

Nooit meer

Kan niet loslaten

Je stiltes vertellen me

Alles wat ik moet weten

Nooit meer

Een gevoelige snaar raken

De muren van stilte vallen

Nooit meer

Koningen des doods roepen

Koude adem valt

In de cryptische ruimte

Vervloek het donker met een

Verlangend hart en lied

Je zult weer opstaan

Op tragische vleugels vlieg ik

Laat de nacht maar komen

Ogen van steen die vlees van bot scheuren

In diepten onbekend

Van duisternis naar licht

Niks doet er meer toe

Mijn snaren klinken hol

Steeds meer bloeden

Nooit meer

Kan niet loslaten

Je stiltes vertellen me

Alles wat ik moet weten

Nooit meer

Een gevoelige snaar raken

De muren van stilte vallen

Nooit meer

Verloren in de schaduw van wat had kunnen zijn

Bloedeloze geesten huilden van angst

De leegte van angst trekt me langzaam naar binnen

«Verlaat hoop iedereen die hier binnenkomt»

Nooit meer

Kan niet loslaten

Je stiltes vertellen me

Alles wat ik moet weten

Nooit meer

Een gevoelige snaar raken

De muren van stilte vallen

Nooit meer

Nooit meer

Nooit meer