To Hell and Back - Symphony X

I have led the lamb into the slaughter

Ice flowed through my veins

I was my own worst enemy, still hellish memories remain

I have shown the serpent into the garden

And wore the Mark of Cain

Take a look in these eyes, where the past evil lies —

And feel my pain

Oh — the hell’s hounds drawing near

…And my conscience isn’t clear

I’m the one who whispered the words to Judas

I’m the hangman’s noose

Though I try to repent, in a valiant attempt —

It’s no use

I’m the judge, the jury, the executioner

Oh, the things I’ve seen

With an eye for an eye, kill the man, kill the past, kill the dream

Oh — the hell’s hounds drawing near

…And my conscience isn’t clear

I’ve been to hell and back…

And I can’t justify believing the lie, I slowly fade to black

Learning to live and die — I’m learning to fly

Under the moonlit glow — I just can’t let it go

Words spoke in vain, now fall like a silent tear

As shades dance by candlelight — in the dead of night

And all of the things I yearn slowly disappear

And now there’s nothing here…

Riding the storm, heading for a fall

I curse you all — be damned

Through the haze, the sword that cuts both ways

A line is drawn in the sand

Ironbound — a will as cold as steel

To conquer all and divide

Striking with an iron fist of will

I will not be denied

On and on and on… No quarter asked, no quarter given

On and on and on… Never forgotten or forgiven

Thunders rise from the terror’s eyes

Scorched by a heart drenched in black

No return, I will watch it burn

Now there’s no turning back

On and on and on… No quarter asked, no quarter given

On and on and on… Never forgotten or forgiven

I’ve been to hell and back…

And I can’t justify believing the lie, I slowly fade to black

Learning to live and die — I’m learning to fly

Ik heb het lam naar de slachtbank geleid

IJs stroomde door mijn aderen

Ik was mijn eigen ergste vijand, toch blijven er helse herinneringen over

Ik heb de slang de tuin in laten zien

En droeg het teken van Kaïn

Kijk eens in deze ogen, waar het kwaad uit het verleden ligt -

En voel mijn pijn

Oh - de honden van de hel komen dichterbij

...En mijn geweten is niet zuiver

Ik ben degene die de woorden tegen Judas fluisterde

Ik ben de strop van de beul

Hoewel ik me probeer te bekeren, in een moedige poging...

Het heeft geen zin

Ik ben de rechter, de jury, de beul

Oh, de dingen die ik heb gezien

Met oog om oog, dood de man, dood het verleden, dood de droom

Oh - de honden van de hel komen dichterbij

...En mijn geweten is niet zuiver

Ik ben naar de hel geweest en terug...

En ik kan niet rechtvaardigen dat ik de leugen geloof, ik vervaag langzaam naar zwart

Leren leven en sterven — ik leer vliegen

Onder de maanverlichte gloed — ik kan het gewoon niet laten gaan

Woorden tevergeefs gesproken, vallen nu als een stille traan

Terwijl schaduwen dansen bij kaarslicht - in het holst van de nacht

En alle dingen waar ik naar verlang, verdwijnen langzaam

En nu is er hier niets...

De storm berijden, op weg naar een val

Ik vervloek jullie allemaal - wees verdomme

Door de nevel, het zwaard dat aan twee kanten snijdt

Er wordt een lijn in het zand getrokken

Ironbound — een testament zo koud als staal

Om alles te overwinnen en te verdelen

Toeslaan met een ijzeren vuist van wil

Ik zal niet worden geweigerd

Door en door en door ... Geen kwartaal gevraagd, geen kwartaal gegeven

Door en door en door... Nooit vergeten of vergeven

Donderslagen stijgen op uit de ogen van de terreur

Verschroeid door een hart gedrenkt in het zwart

Geen terugkeer, ik zal het zien branden

Nu is er geen weg meer terug

Door en door en door ... Geen kwartaal gevraagd, geen kwartaal gegeven

Door en door en door... Nooit vergeten of vergeven

Ik ben naar de hel geweest en terug...

En ik kan niet rechtvaardigen dat ik de leugen geloof, ik vervaag langzaam naar zwart

Leren leven en sterven — ik leer vliegen