Warmaster - Susperia

You that walk in the night

You are afraid of the light

From a glorious, fearless knight

To a shadow of a man, beaten in a fight

Once granted the power of steel

The promise you made, never to kneal

Great warriors you slayed

Upon their crosses they prayed

With one stroke of your sword death they would feel

You that walk in the night

You are afraid of the light

From a glorious, fearless knight

To a shadow of a man, beaten in a fight

Once granted the power of steel

The promise you made, never to kneal

Enter the castle, reclaim your name

Open the door for him, beg for mercy

Recklesness shines through his eyes

Every bit of him cold as moonlight

By the end of the day you’ll all be dead

Doesn’t matter how much you adore him

He will still strike you hard

Whenever the master speak

The soil shakes, the beast awaits

The fields are his to claim again

Step down and worship the Warmaster

Great warriors you slayed

Upon their crosses they prayed

With one stroke of your sword death they would feel

And beg for forgiveness not

Your prayers makes it worse

As the coming of masters

Brings times and tales of chaos

Downfall, a play it is

Doomed are the blessed

Whichever path you choose

You will forever be posessed

A game of hazardous battles

And blood for reward

The ultimate weapon

Is back in the masters horde

Warmaster

Jij die 's nachts loopt

Je bent bang voor het licht

Van een glorieuze, onverschrokken ridder

Naar een schaduw van een man, verslagen in een gevecht

Ooit de kracht van staal verleend

De belofte die je hebt gedaan om nooit te knielen

Grote krijgers die je hebt verslagen

Op hun kruis baden ze

Met één slag van je zwaard zouden ze de dood voelen...

Jij die 's nachts loopt

Je bent bang voor het licht

Van een glorieuze, onverschrokken ridder

Naar een schaduw van een man, verslagen in een gevecht

Ooit de kracht van staal verleend

De belofte die je hebt gedaan om nooit te knielen

Ga het kasteel binnen, eis je naam terug

Open de deur voor hem, smeek om genade

Roekeloosheid schijnt door zijn ogen

Elk stukje van hem koud als maanlicht

Aan het eind van de dag zijn jullie allemaal dood

Maakt niet uit hoeveel je van hem houdt

Hij zal je nog steeds hard slaan

Wanneer de meester spreekt

De grond schudt, het beest wacht

De velden zijn van hem om opnieuw te claimen

Stap af en aanbid de Warmaster

Grote krijgers die je hebt verslagen

Op hun kruis baden ze

Met één slag van je zwaard zouden ze de dood voelen...

En smeek om vergiffenis niet

Je gebeden maken het nog erger

Als de komst van meesters

Brengt tijden en verhalen over chaos

Ondergang, een toneelstuk is het

Verdoemd zijn de gezegenden

Welk pad je ook kiest

Je zult voor altijd bezeten zijn

Een spel van gevaarlijke gevechten

En bloed voor beloning

Het ultieme wapen

Is terug in de horde van de meesters

Oorlogs meester