Am Tiefen See - Subway To Sally, Syrah

Sein Weg ist so dunkel, sein Weg ist so weit

Sein ahnendes Herz verkündet Leid

Am Ufer des Wassers, im Dickicht der Nacht

Erhebt sich ein Schatten, der eben erwacht

Sein Mädchen steigt aus dem Wasser ans Land

Den Mond in den Haaren, ganz bleich ihr Gewand

Die Augen so tief und so weiß ihr Gesicht

So sanft ihre Stimme, er fürchtet sich nicht

Er tritt ihr entgegen, steht halb schon im See

Bleibe, ach bleibe, verlasse mich nicht

Ich küss dir die Tränen aus deinem Gesicht

Bleibe für immer, so bitte ich dich

Ach bleibe, verlasse mich nicht

Sie drückt ihre Lippen ihm stumm auf den Mund

Umschlingt ihn, bezwingt ihn, zieht ihn auf den Grund

Gleich neben der Weide, die einst sie beweint

Als sie mit den Rosen im Wasser vereint

Ihr Leben verschenkte für Liebe und Lust

Bleibe, ach bleibe, verlasse mich nicht

Ich küss dir die Tränen aus deinem Gesicht

Bleibe für immer, so bitte ich dich

Ach bleibe, verlasse mich nicht

Es rauschen die Weiden, es rauscht laut das Blut

Es steigen die Wasser wie Welle und Flut

Zurück bleiben nur seine Spuren im Sand

Sie nimmt ihm den Atem und er ihre Hand

Liebste, ich bleibe, verlasse dich nicht

Ich küss dir die Tränen aus deinem Gesicht

Ich bleibe für immer, für immer bei dir

Ich bleibe verlasse dich nicht

Zijn weg is zo donker, zijn weg is zo lang

Zijn anticiperende hart verkondigt verdriet

Aan de oever van het water, in het struikgewas van de nacht

Er komt een schaduw op die net wakker wordt

Zijn meisje klimt uit het water op het land

De maan in haar haar, haar gewaad erg bleek

Haar ogen zo diep en haar gezicht zo wit

Zo zacht haar stem, hij is niet bang

Hij stapt naar haar toe, is al halverwege in het meer

Blijf, oh blijf, verlaat me niet

Ik kus de tranen van je gezicht

Blijf voor altijd, ik smeek je

Oh blijf, verlaat me niet

Ze drukt stilletjes haar lippen op zijn mond

Omhels hem, overwin hem, sleep hem naar de bodem

Vlak naast de wilg die ooit om haar huilde

Terwijl ze zich verenigt met de rozen in het water

Haar leven verspild aan liefde en lust

Blijf, oh blijf, verlaat me niet

Ik kus de tranen van je gezicht

Blijf voor altijd, ik smeek je

Oh blijf, verlaat me niet

De wilgen ritselen, het bloed stroomt luid

De wateren stijgen als golven en getijden

Alleen zijn sporen blijven in het zand

Ze beneemt hem de adem en hij pakt haar hand

Liefs, ik blijf, verlaat je niet

Ik kus de tranen van je gezicht

Ik zal voor altijd bij je blijven, voor altijd

Ik blijf, verlaat je niet