Barleycorn - Subway To Sally

There were three farmers in the north,

as they were passing by they swore an oath so mighty

oh that Barleycorn should die

one of them said: drown him

and the other sad: hang him high

for whoever will stick to Barleycorn

a-begging he will die

they put poor Barley into a sack

an a cold an rainy day

and took him out to cornfields

and buried him in the clay

frost and snow began to melt

and dew began to fall

when Barleygrain put up his head

and he soon surprised them all

being in the summer season

and the harvest coming on it’s the time he stands up in the field with a beard like any man

the reaper then came with his sickle

and used me barbarously

he cut me in the middle so small

and he cut me above the knee

the next came was the binder

and he looked at me with a frown

for in the middle there was a thistle

which pulled his courage down

the farmer came with his pitch fork

and he pierced me to the heart

like a thief, a rogue or a highwayman

they tied me to the cart

the thresher came with his big flail

and soon he broke my bones

could grieve the heart of any man

to hear my sighs and moans

the next thing that they’ve done

to me they steeped me in the well

they left me there for a day

and night until I began to swell

and next thing that they’ve done

to me they dried me in a kiln

they used me ten times worse,

than that they ground me in the mill

they used me in the kichen,

they used me in the hall

oh they used me in the parlour

among the ladies all

the Barleygrain is a comical grain,

it makes men sigh and moan

for when they drink a glass or two

they forget their wives and home

the drunkard is a dirty man,

he used me worst of all

he drank me up in his dirty mouth

an he tumbled against the wall

Er waren drie boeren in het noorden,

terwijl ze langsliepen, zwoeren ze zo'n machtige eed

oh dat Barleycorn zou moeten sterven

een van hen zei: verdrink hem

en de andere verdrietig: hang hem hoog

voor wie zich aan Barleycorn houdt

smekend dat hij zal sterven

ze stopten arme gerst in een zak

een koude en regenachtige dag

en nam hem mee naar korenvelden

en begroef hem in de klei

vorst en sneeuw begonnen te smelten

en dauw begon te vallen

toen Barleygrain zijn hoofd ophief

en hij verraste ze al snel allemaal

in het zomerseizoen zijn

en de oogst komt eraan, het is de tijd dat hij op het veld staat met een baard zoals elke man

de maaier kwam toen met zijn sikkel

en gebruikte me barbaars

hij sneed me in het midden zo klein

en hij sneed me tot boven de knie

de volgende kwam was de binder

en hij keek me fronsend aan

want in het midden was er een distel

die zijn moed naar beneden trok

de boer kwam met zijn hooivork

en hij doorboorde me in het hart

zoals een dief, een schurk of een snelwegman

ze bonden me aan de kar

de dorsmachine kwam met zijn grote dorsvlegel

en al snel brak hij mijn botten

kan het hart van elke man treuren

om mijn zuchten en gekreun te horen

het volgende dat ze hebben gedaan

voor mij hebben ze me in de put gedompeld

ze lieten me daar voor een dag achter

en nacht totdat ik begon te zwellen

en het volgende dat ze hebben gedaan?

voor mij droogden ze me in een oven

ze gebruikten me tien keer erger,

dan dat ze me in de molen hebben gemalen

ze gebruikten me in de keuken,

ze gebruikten me in de hal

oh ze hebben me in de salon gebruikt

onder de dames allemaal

de Barleygrain is een komische graan,

het laat mannen zuchten en kreunen

voor als ze een glaasje of twee drinken

ze vergeten hun vrouw en huis

de dronkaard is een vieze man,

hij gebruikte me het ergste van alles

hij dronk me op in zijn vuile mond

en hij tuimelde tegen de muur