Abgesang - Subway To Sally

Im letzten heimlichen Versteck

tief unter Laub und Erde

da ist ein Platz für meinen Sarg

dort wo ich wohnen werde

durch die Bretter bohr’n sich Würmer

an dem Deckel nagt das Land

und ich starre durch die Ritzen

meine Glieder werden Sand

dort wart’ich auf dich

ich warte

auf dich

der Marmorblock auf meinem Kopf

bringt hundertfache Leiden

Disteln grünen schon und Gras

aus meinen Eingeweiden

dort wart’ich auf dich …

mors est quies

viatoris

finis est omnis

laboris

von den Knochen wäscht der Regen

jede Faser Fleisch mir ab und es legt die dunkle Kälte

sich zu mir in’s Aschengrab

In de laatste geheime schuilplaats

diep onder bladeren en aarde

er is een plaats voor mijn kist

waar ik zal wonen

wormen boren door de planken

het land knaagt aan het deksel

en ik staar door de kieren

mijn ledematen worden zand

Ik zal daar op je wachten

Ik wacht

voor jou van jou

het blok marmer op mijn hoofd

brengt honderdvoudig lijden

Distels zijn al groen en gras

uit mijn lef

Ik wacht daar op je...

mors est quies

viatoris

finis est omnis

laboris

de regen wast van de botten

elke vezel van vlees valt van me af en het verdrijft de donkere kou

sluit je bij mij aan in het asgraf