Cheese - Stromae

Depuis qu' j’suis p’tit

J' n’ai rien compris

Même si mes yeux me piquent, je vois

Je vais faire mes prières

et demande si il lui pique des fois

même si les dieux n’existent pas

j’les ai confondus avec leurs semblables au costard cravate,

Ces marchands de sable

qui promettent la lune sans connaitre la terre

Qui s’appellent adultes mais si terre à terre

je souris je sourirai j’ai souris

Ils ont cru qu’je riais mais c’est même pas vrai

Madame l’a dit, elle, «il faut être poli «Vas-y dis cheese, allez dis cheese !

Pour le cliché, un peu pour s’cacher

Mais sans humour noir, ou mauvais jeu de mot

J’vais mourir de rire moi,

mais sans sourire jaune

Juste quand j’ai mal alors

pour que ça passe d’accord

Mais rien qu’pour ça;

que cette fois pour célébrer les morts

Je souris je sourirai j’ai souris je sourirais

Je souris je sourirai j’ai souris je sourirais

Je souris je sourirai j’ai souris je sourirais…

Sinds ik klein was

Ik begreep er niets van

Ook al prikken mijn ogen, ik zie

Ik zal mijn gebeden zeggen

en vraagt ​​of hij haar soms steekt?

zelfs als de goden niet bestaan

Ik verwarde ze met hun gelijkenis met het pak en de stropdas,

deze zandmannen

die de maan beloven zonder de aarde te kennen

Die zichzelf volwassen noemen maar zo nuchter

ik lach ik zal lachen ik lachte

Ze dachten dat ik lachte, maar het is niet eens waar

Mevrouw zei het, zij, "je moet beleefd zijn" Zeg kaas, zeg kaas!

Voor het cliché, een beetje te verbergen

Maar zonder donkere humor of slechte woordspelingen

Ik ga zelf dood van het lachen,

maar zonder een gele glimlach

Net als ik pijn heb dan

om het goed te maken

Maar alleen daarvoor;

alleen deze keer om de doden te vieren

ik lach ik zal lachen ik lachte ik zou lachen

ik lach ik zal lachen ik lachte ik zou lachen

ik glimlach ik zal glimlachen ik glimlachte ik zou glimlachen...