Linoleum - Streetlight Manifesto

Possessions never meant anything to me

I’m not crazy

Well that’s not true, I’ve got a bed, and a guitar

And a dog named Bob who pisses on my floor

That’s right, I’ve got a floor

So what, so what, so what?

I’ve got pockets full of kleenex and lint and holes

Where everything important to me

Just seems to fall right down my leg

And on to the floor

My closest friend linoleum

Linoleum

Supports my head, gives me something to believe

That’s me on the beachside combing the sand

Metal meter in my hand

Sporting a pocket full of change

That’s me on the street with a violin under my chin

Playing with a grin, singing gibberish

That’s me on the back of the bus

That’s me in the cell

That’s me inside your head

That’s me inside your head

That’s me inside your head

Bezittingen hebben nooit iets voor mij betekend

Ik ben niet gek

Nou dat is niet waar, ik heb een bed en een gitaar

En een hond genaamd Bob die op mijn vloer pist

Dat klopt, ik heb een verdieping

Dus wat, wat, wat?

Ik heb zakken vol Kleenex en pluisjes en gaten

Waar alles belangrijk voor me is

Het lijkt gewoon recht van mijn been te vallen

En op naar de vloer

Linoleum van mijn beste vriend

Linoleum

Ondersteunt mijn hoofd, geeft me iets om te geloven

Dat ben ik op het strand die het zand kamt

Metaalmeter in mijn hand

Sporten met een zak vol kleingeld

Dat ben ik op straat met een viool onder mijn kin

Spelen met een grijns, brabbeltaal zingen

Dat ben ik achter in de bus

Dat ben ik in de cel

Dat ben ik in je hoofd

Dat ben ik in je hoofd

Dat ben ik in je hoofd