Mistakes We Knew We Were Making - Straylight Run

And all our sins,

Come back to haunt us in the end,

To hang around and tap us on the shoulder,

And smile silent,

It’s all implied,

You’ll die trying to live this down,

You might as well forget it,

Still I’m convinced,

Wondering what if is the worst thing there is,

So we bottled and shelved all our regrets,

Let them ferment and came back to our senses,

Drove back home and slept a few days,

Woke up and laughed at how stupid we used to be,

And all these lines fall short of what I had in mind,

A failed attempt to capsulize a feeling,

So I just try,

Fail and try and try again,

Someday I swear I’m going to get it,

Because I’m convinced that giving in is the worst thing there is,

So we bottled and shelved all our regrets,

Let them ferment and came back to our senses,

Drove back home and slept a few days,

Woke up and laughed at how stupid we used to be,

We’ll get over it,

Sad, strong, safe, and sober,

We’ll move forward,

And know where we went wrong,

But you can’t go home again,

You can’t go home again,

You can’t go home again,

You can’t go home again,

You can’t go home again!

You can’t go home again!

You can’t go home again!!!

So we bottled and shelved all our regrets,

Let them ferment and came back to our senses,

Drove back home and slept a few days,

Woke up and laughed at how stupid we used to be.

En al onze zonden,

Kom uiteindelijk terug om ons te achtervolgen,

Om rond te hangen en ons op de schouder te tikken,

En glimlach stil,

Het is allemaal geïmpliceerd,

Je zult sterven als je dit probeert te overleven,

Je kunt het net zo goed vergeten,

Toch ben ik ervan overtuigd,

Vraag je je af wat als het ergste is dat er is,

Dus we hebben al onze spijt gebotteld en opgeborgen,

Laat ze gisten en kwamen weer bij zinnen,

Terug naar huis gereden en een paar dagen geslapen,

Werd wakker en lachte om hoe dom we waren,

En al deze regels voldoen niet aan wat ik in gedachten had,

Een mislukte poging om een ​​gevoel in te kapselen,

Dus ik probeer het gewoon

Mislukt en probeer en probeer het opnieuw,

Op een dag zweer ik dat ik het zal krijgen,

Omdat ik ervan overtuigd ben dat toegeven het ergste is dat er is,

Dus we hebben al onze spijt gebotteld en opgeborgen,

Laat ze gisten en kwamen weer bij zinnen,

Terug naar huis gereden en een paar dagen geslapen,

Werd wakker en lachte om hoe dom we waren,

We komen er wel overheen,

Verdrietig, sterk, veilig en nuchter,

We gaan vooruit,

En weet waar we de fout in zijn gegaan,

Maar je kunt niet meer naar huis,

Je kunt niet meer naar huis,

Je kunt niet meer naar huis,

Je kunt niet meer naar huis,

Je kunt niet meer naar huis!

Je kunt niet meer naar huis!

Je kunt niet meer naar huis!!!

Dus we hebben al onze spijt gebotteld en opgeborgen,

Laat ze gisten en kwamen weer bij zinnen,

Terug naar huis gereden en een paar dagen geslapen,

Werd wakker en lachte om hoe dom we vroeger waren.