Still, Dreaming, Still Washing - Storm The Sky

I still remember those days,

when everything was perfect.

Living a normal life.

We were as close as a family could be,

oh what I’d give to go back to those days.

But the shadows have consumed all the hope

that I had, you see my brave face?

I wear it in disgrace.

Fuck.

Just know, I’ll never look at you the same.

How do I, get back to innocence?

I just want the family that I love, but you tore it all apart.

Just take me back to the start,

I’ll never see you the same (it's tearing me apart).

And oh how it breaks me to say, that you made it this way.

Every night, everyday, every lie along the way.

I heard it all, oh I heard it all.

I thought I was safe behind the door but the screams came through.

Yeah, the screams came through.

Tell me now was it fucking worth it?

Was it worth it when the choices

that you made, led to losing more than you had gained.

It wasn’t enough to break up the family that you loved.

You left the place where you raised us,

you found a new home and you broke our trust.

How do you expect to show me the way,

when the past stains every single word that you say?

I’m tired of longing for what will never be.

A dream that yesterday will repeat itself to me,

has now turned into a nightmare that I see,

holding onto this dream has been destroying me.

And I will always love you, I said I’ll always love you.

But never again will I respect you.

Ik herinner me die dagen nog,

toen alles perfect was.

Een normaal leven leiden.

We waren zo hecht als een gezin zou kunnen zijn,

oh wat zou ik ervoor geven om terug te gaan naar die tijd.

Maar de schaduwen hebben alle hoop verteerd

die ik had, zie je mijn moedige gezicht?

Ik draag het in schande.

Neuken.

Weet gewoon dat ik nooit hetzelfde naar je zal kijken.

Hoe ga ik terug naar de onschuld?

Ik wil gewoon de familie waar ik van hou, maar jij hebt alles uit elkaar gehaald.

Breng me terug naar het begin,

Ik zal je nooit meer hetzelfde zien (het maakt me kapot).

En oh wat breekt het me om te zeggen dat je het op deze manier hebt gemaakt.

Elke nacht, elke dag, elke leugen onderweg.

Ik heb het allemaal gehoord, oh ik heb het allemaal gehoord.

Ik dacht dat ik veilig achter de deur was, maar het geschreeuw kwam door.

Ja, het geschreeuw kwam door.

Vertel me nu, was het het verdomme de moeite waard?

Was het de moeite waard toen de keuzes?

die u verdiende, leidde ertoe dat u meer verloor dan u had gewonnen.

Het was niet genoeg om het gezin waar je van hield uit elkaar te halen.

Je verliet de plaats waar je ons hebt opgevoed,

je hebt een nieuw huis gevonden en je hebt ons vertrouwen geschonden.

Hoe verwacht je me de weg te wijzen,

wanneer het verleden elk woord dat je zegt bevlekt?

Ik ben het beu om te verlangen naar wat nooit zal zijn.

Een droom die zich gisteren voor mij zal herhalen,

is nu veranderd in een nachtmerrie die ik zie,

vasthouden aan deze droom heeft me vernietigd.

En ik zal altijd van je houden, ik zei dat ik altijd van je zal houden.

Maar ik zal je nooit meer respecteren.