Океан - Стольный Град, Фир, Giga

Припев:

По колено в трясине, по горло в этой грязи

Уже которое лето, которую зиму, пока хватит сил.

Я иду к океану, стоптав по пути не одну пару max’ов.

Пока горит в сердце пламя — мой план:

В его чистых волнах искупаться.

В его чистых волнах искупаться.

Здесь каждый громко гордится

Тем, что полностью чистый.

Чистый совестью мыслей,

Будь хоть перед зеркалом искренним.

В грязной канистре мир киснет

И мы с ним, землю покрыли гильзы.

С близкими виски дешевое без повода веского.

Через сколько голов ты дошел до этого кресла.

Сколько друзей отрезал, скажи, чего тебе стоила

Новая «S-ка»?

Может резко, но честно.

Из-под капюшона СГ* навожу там резкость,

И дальше фигачу ту стену стамеской.

Это мой Шоушенк**, но будь я проклят, mon cher***,

Если задержусь здесь я.

Припев:

По колено в трясине, по горло в этой грязи

Уже которое лето, которую зиму, пока хватит сил.

Я иду к океану, стоптав по пути не одну пару max’ов.

Пока горит в сердце пламя — мой план:

В его чистых волнах искупаться.

В его чистых волнах искупаться.

Куда стремимся-то, поведай мне финал истории.

Только не той, где лишь коробка станет попросторнее.

Где тяжелей карманы, выгодный процент лояльности.

Поведай мне финал, который чуть ближе к реальности.

Где ты сам по себе — мира одинокий сегмент.

И людям плевать на тебя, но это давно не секрет.

Где любовь без ответа длиною в целую Вечность;

Где за вшивые гроши продают человечность.

Я не верю в чудеса, мой друг;

Но на одном из нас однажды, но замкнётся круг.

Пора спешить пока никто не видит, пока никто не слышит.

На краденом авто надежды, — газ на полный выжим.

Пройду зыбучие пески раскаленной пустыни.

Вдоль ледяных высоток Севера, где сердце стынет.

Вдаль, где волны бьют о камень, шумит океан;

Где время остановится, мой нулевой меридиан.

Припев:

По колено в трясине, по горло в этой грязи

Уже которое лето, которую зиму, пока хватит сил.

Я иду к океану, стоптав по пути не одну пару max’ов.

Пока горит в сердце пламя — мой план:

В его чистых волнах искупаться.

В его чистых волнах искупаться.

Стольный Град — Океан.

Альбом: «Пока районы не спят».

Март, 2016.

Refrein:

Knie-diep in het moeras, nek-diep in deze modder

Die zomer, die winter al, terwijl er nog kracht genoeg is.

Ik ga naar de oceaan, terwijl ik onderweg meer dan één paar maxes vertrappel.

Terwijl de vlam in het hart brandt - mijn plan:

Zwem in zijn pure golven.

Zwem in zijn pure golven.

Hier is iedereen luid trots

Degene die helemaal schoon is.

Puur gewetensgedachten

Wees eerlijk voor een spiegel.

In een vuile bus wordt de wereld zuur

En hij en ik, kogelhulzen bedekten de grond.

Bij familieleden is whisky zonder goede reden goedkoop.

Na hoeveel goals heb je deze stoel bereikt.

Hoeveel vrienden zijn afgesneden, vertel me wat het je heeft gekost?

Nieuwe "S-ka"?

Misschien hard, maar eerlijk.

Van onder de motorkap van de SG* slijp ik daar,

En dan kerf ik die muur met een beitel.

Dit is mijn Shawshank, maar verdomme, mon cher

Als ik hier blijf.

Refrein:

Knie-diep in het moeras, nek-diep in deze modder

Die zomer, die winter al, terwijl er nog kracht genoeg is.

Ik ga naar de oceaan, terwijl ik onderweg meer dan één paar maxes vertrappel.

Terwijl de vlam in het hart brandt - mijn plan:

Zwem in zijn pure golven.

Zwem in zijn pure golven.

Waar we naar streven, vertel me het einde van het verhaal.

Alleen niet die waarbij alleen de bak ruimer wordt.

Waar de zakken zwaarder zijn, een winstgevend percentage loyaliteit.

Vertel me het einde, dat is een beetje dichter bij de werkelijkheid.

Waar ben je alleen - een eenzaam deel van de wereld.

En mensen geven niet om je, maar het is geen geheim voor een lange tijd.

Waar is liefde zonder antwoord voor een hele eeuwigheid;

Waar de mensheid wordt verkocht voor waardeloze centen.

Ik geloof niet in wonderen, mijn vriend;

Maar op een van ons, op een dag, zal de cirkel sluiten.

Het is tijd om je te haasten terwijl niemand ziet, terwijl niemand hoort.

Op een gestolen auto van hoop, vol gas.

Ik zal het drijfzand van de hete woestijn passeren.

Langs de ijzige wolkenkrabbers van het noorden, waar het hart bevriest.

In de verte, waar de golven de steen raken, brult de oceaan;

Waar de tijd stopt, mijn nulmeridiaan.

Refrein:

Knie-diep in het moeras, nek-diep in deze modder

Die zomer, die winter al, terwijl er nog kracht genoeg is.

Ik ga naar de oceaan, terwijl ik onderweg meer dan één paar maxes vertrappel.

Terwijl de vlam in het hart brandt - mijn plan:

Zwem in zijn pure golven.

Zwem in zijn pure golven.

Hoofdstad - Oceaan.

Album: "Terwijl de districten niet slapen."

maart 2016