Autumn - sToa

Unbolt the wind to me!

Brag I with audacious pride.

But that first gust of him

Makes me stumble and shrink.

My barque is covered up With leaves and windfall-pears.

His heaven azures me And his earth is cushioning.

The warming of his wine

And the sighing of his fire,

His honeys bitterness

Are reviving me,

Expose me to the storms

And leave me to despair.

But once his cold will die

In my ardent embrace.

Ontgrendel de wind voor mij!

Opschep ik met gedurfde trots.

Maar die eerste windvlaag van hem

Laat me struikelen en krimpen.

Mijn bark is bedekt met bladeren en meevallers.

Zijn hemel azuurt mij en zijn aarde dempt.

De opwarming van zijn wijn

En het zuchten van zijn vuur,

Zijn honing bitterheid

doen mij herleven,

Stel me bloot aan de stormen

En laat me wanhopen.

Maar zodra zijn verkoudheid zal sterven

In mijn vurige omhelzing.