Rorschach - Stellar Circuits

So much pressure

It’s not hard to see the crack in the frame

So much pressure

(Draped across, well it’s draped across your face)

Screaming «I know your name»

Until I cannot speak

Nighttime

Past the shade

When it seems so familiar

(To decide the way)

But still, in she walks with a brand new face

(All around you)

It’s the same

(When you describe this place)

It’s the same old song

Hide inside

Like you were ready to stay

But it won’t be long

When you know (when you know)

That nothing here can make this right

And you are the one that I am

Let down

Eyes burn

From the smoke in my head

As we walk through the crowd

I notice the shape I’m in

Why I’m always (Unable, unable)

Why I’m always (Unable, unable)

Unable to decipher what’s on the page

Tell me that I’m wrong

And I’m not the only one

To wear the mask

And take my sweet time

It’s a shame I can’t explain to you

What I’ve become

So much of the pressure

You have to see the painting

For the brush stroke to fall

(Inside us all)

Is a living, endless, circus

That comes back around before bleeding

Through the lines to find

Who we are

Hide inside

I wasn’t ready to stay

Why wait so long?

When you try to find your way

By drifting in between the lines

It takes some time

Get down

Away

From the smoke in my head

As we walk through the clouds

I notice the shape that I’m in

Why I’m always

Why I’m always

Unable to decipher that

Tell me that I’m wrong

(I won’t believe you)

And I’m not the only one

(I'm not the one)

To wear the mask

(Why you gotta say that?)

And take my sweet time

(Over and over)

Over and over again

(You can’t see my face)

'Til I barely recognize who I am

Zoveel druk

Het is niet moeilijk om de barst in het frame te zien

Zoveel druk

(Over je gezicht gedrapeerd, nou ja, het is over je gezicht gedrapeerd)

Schreeuwen "Ik ken je naam"

Tot ik niet meer kan praten

nacht

Voorbij de schaduw

Als het zo vertrouwd lijkt

(Om de weg te bepalen)

Maar toch loopt ze binnen met een gloednieuw gezicht

(Overal om je heen)

Het is hetzelfde

(Als je deze plek beschrijft)

Het is hetzelfde oude liedje

binnen verbergen

Alsof je klaar was om te blijven

Maar het duurt niet lang

Wanneer je het weet (wanneer je het weet)

Dat niets hier dit goed kan maken

En jij bent degene die ik ben

In de steek gelaten

Ogen branden

Van de rook in mijn hoofd

Terwijl we door de menigte lopen

Ik zie de vorm waarin ik me bevind

Waarom ik altijd ben (niet in staat, niet in staat)

Waarom ik altijd ben (niet in staat, niet in staat)

Kan niet ontcijferen wat er op de pagina staat

Zeg me dat ik het mis heb

En ik ben niet de enige

Om het masker te dragen

En neem mijn lieve tijd

Het is jammer dat ik het je niet kan uitleggen

Wat ik ben geworden

Zoveel van de druk

Je moet het schilderij zien

Om de penseelstreek te laten vallen

(In ons allemaal)

Is een levend, eindeloos circus?

Dat komt terug voordat het bloeden

Door de lijnen te vinden

Wie we zijn

binnen verbergen

Ik was niet klaar om te blijven

Waarom zo lang wachten?

Wanneer je je weg probeert te vinden

Door tussen de regels door te drijven

Het duurt even

Bukken

Weg

Van de rook in mijn hoofd

Terwijl we door de wolken lopen

Ik zie de vorm waarin ik me bevind

Waarom ik altijd ben

Waarom ik altijd ben

Kan dat niet ontcijferen

Zeg me dat ik het mis heb

(Ik zal je niet geloven)

En ik ben niet de enige

(Ik ben niet degene)

Om het masker te dragen

(Waarom moet je dat zeggen?)

En neem mijn lieve tijd

(Opnieuw en opnieuw)

Opnieuw en opnieuw

(Je kunt mijn gezicht niet zien)

Tot ik amper herken wie ik ben