Жизнь – река - Стас Михайлов

Я правила игры не изменю

Где время незаметно утекает

И жизни быстротечная река

Назад меня к истокам не пускает

Понимаю сердцем я

В детство счастья дверца

Не открыта нам

Лишь с мудростью небесной

Смысл открывается к сорока годам

Где ты?

Время где не слушался

Где в догадках путался

Изредка смотря на верх

Где ты?

Время безоглядное

Где душа нарядная не знала грех

Я смотрел в тебя времени река

И не видел дна

Времени река, трудная река, жизнь моя река

Начав однажды с небом разговор

Что было не понятным, стало ясным

Душа моя узнав зачем живет

В мгновенье ока стала необъятной

Отраженье истины мы не видим истины

В водах своих рек

И спешим все в бездну мы

Не найдя небесного, так за веком век

Ik zal de spelregels niet veranderen

Waar de tijd wegglijdt

En het leven is een snelstromende rivier

Laat me niet teruggaan naar de roots

Ik begrijp het met mijn hart

De deur naar geluk in de kindertijd

Niet open voor ons

Alleen met hemelse wijsheid

Betekenis wordt onthuld door de leeftijd van veertig

Waar ben je?

Tijd waarin je niet luisterde

Waar in gissingen raakte ik in de war?

Af en toe omhoog kijken

Waar ben je?

Roekeloze tijd

Waar de elegante ziel geen zonde kende

Ik keek in je een rivier van tijd

En heb de bodem niet gezien

Tijd is een rivier, een moeilijke rivier, mijn leven is een rivier

Ik ben ooit een gesprek begonnen met de lucht

Wat niet duidelijk was, werd duidelijk

Mijn ziel weet waarom het leeft

In een oogwenk werd immens

Weerspiegeling van de waarheid, we zien de waarheid niet

In de wateren van hun rivieren

En we haasten ons allemaal de afgrond in

Het hemelse niet vinden, dus na de eeuwwisseling