Я ждал - Стас Михайлов

Замерли все стрелки часов словно назло,

Время на нас молча глядит через стекло.

Льет за окном ливень седой, сердится град —

Сколько ночей я без тебя жил наугад?

Я ждал, ждал так долго, что не перечесть…

Но знал, знал, что где-то ты на свете есть!

Припев:

Ты как последний глоток вина…

И ты приходишь всегда без слов —

Такая яркая, как яд, постепенная.

Тебя никак не испить до дна…

И ты рождаешься вновь и вновь, моя незванная, —

Любовь обыкновенная.

Передо мной в небе ночном твой силуэт,

Мне так легко и хорошо — прошлого нет.

Тихо стою, еле дыша рядом с тобой.

Чувствую вновь, чувствую нас, — снова живой.

Я ждал, ждал так долго, что не перечесть…

Но знал, знал, что где-то ты на свете есть!

Припев:

Ты как последний глоток вина…

И ты приходишь всегда без слов —

Такая яркая, как яд, постепенная.

Тебя никак не испить до дна…

И ты рождаешься вновь и вновь, моя незванная, —

Любовь обыкновенная.

Ты как последний глоток вина…

И ты приходишь всегда без слов —

Такая яркая, как яд, постепенная.

Тебя никак не испить до дна…

И ты рождаешься вновь и вновь, моя незванная, —

Любовь обыкновенная.

Любовь…

Alle wijzers van de klok bevroor als ondanks,

De tijd kijkt ons zwijgend aan door het glas.

Een grijze plensbui valt buiten het raam, hagel is boos -

Hoeveel nachten heb ik willekeurig zonder jou geleefd?

Ik wachtte, ik wachtte zo lang dat ik niet kon tellen...

Maar ik wist het, ik wist dat je ergens op de wereld was!

Refrein:

Je bent als de laatste slok wijn...

En je komt altijd zonder woorden -

Zo helder als vergif, geleidelijk.

Er is geen manier om je tot op de bodem leeg te drinken...

En je wordt keer op keer geboren, mijn ongenode, -

Liefde is gewoon.

Voor mij in de nachtelijke hemel is je silhouet,

Het is zo gemakkelijk en goed voor mij - er is geen verleden.

Ik sta stil, nauwelijks ademend naast je.

Ik voel weer, ik voel ons, ik leef weer.

Ik wachtte, ik wachtte zo lang dat ik niet kon tellen...

Maar ik wist het, ik wist dat je ergens op de wereld was!

Refrein:

Je bent als de laatste slok wijn...

En je komt altijd zonder woorden -

Zo helder als vergif, geleidelijk.

Er is geen manier om je tot op de bodem leeg te drinken...

En je wordt keer op keer geboren, mijn ongenode, -

Liefde is gewoon.

Je bent als de laatste slok wijn...

En je komt altijd zonder woorden -

Zo helder als vergif, geleidelijk.

Er is geen manier om je tot op de bodem leeg te drinken...

En je wordt keer op keer geboren, mijn ongenode, -

Liefde is gewoon.

Dol zijn op…