Я к вечности шагаю - Стас Михайлов

Я к вечности шагаю день за днем,

Лечу стрелой по закоулкам века.

Взяв быстрый старт в забеге с суетой,

Я медленно утрачиваю образ человека.

Приняв от жизни правила игры,

Я погружаюсь в жуткую нелепость.

Душа, как птица, просит высоты,

А плоть — утех, претерпевая тленность.

Я рвусь на части, я ищу любовь,

Не чаши плотской, ей легко разбиться.

Божественной любви, она ведь в вас живет,

Она в сердцах у вас лишь глубоко таится.

Когда стою пред вами на ногах,

Душа пред вами пала на колени.

Пою для вас — а значит я живу,

Живу, пока стою на этой сцене.

Я к вечности шагаю день за днем,

Лечу стрелой по закоулкам века.

Взяв быстрый старт в забеге с суетой,

Я медленно утрачиваю образ человека.

Приняв от жизни правила игры,

Я погружаюсь в жуткую нелепость.

Душа, как птица, просит высоты,

А плоть — утех, претерпевая тленность.

Ik loop dag na dag naar de eeuwigheid,

Ik vlieg als een pijl door de achterstraten van de eeuw.

Een snelle start nemen in een race met ophef,

Ik verlies langzaam het beeld van een persoon.

Na de spelregels van het leven te hebben geaccepteerd,

Ik stort me in een verschrikkelijke absurditeit.

De ziel, als een vogel, vraagt ​​om hoogten,

En het vlees is troost, ondergaat bederf.

Ik ben aan stukken gescheurd, ik ben op zoek naar liefde

Niet de beker van het vlees, het is gemakkelijk om het te breken.

Goddelijke liefde, omdat ze in jou leeft,

Het sluimert alleen diep in je hart.

Als ik voor je sta op mijn voeten,

Mijn ziel is voor jou op zijn knieën gevallen.

Ik zing voor jou - wat betekent dat ik leef,

Ik leef terwijl ik op dit podium sta.

Ik loop dag na dag naar de eeuwigheid,

Ik vlieg als een pijl door de achterstraten van de eeuw.

Een snelle start nemen in een race met ophef,

Ik verlies langzaam het beeld van een persoon.

Na de spelregels van het leven te hebben geaccepteerd,

Ik stort me in een verschrikkelijke absurditeit.

De ziel, als een vogel, vraagt ​​om hoogten,

En het vlees is troost, ondergaat bederf.