Ушла - Стас Михайлов

Ушла на пол пути, расстались не понятно

И нестерпима боль, в измученной груди.

Так трудно жить любя, ты не придёшь обратно

Ведь не было б тебя, и не было б беды.

Припев:

Зову тебя, и небо громко плачет,

Ищу тебя под проливным дождем.

Исчезла ты, и ничего не значит

Наш непонятный мир, мы больше не вдвоем.

Наш непонятный мир, мы больше не вдвоем.

Мы дальше не смогли, искать как призрак счастье

И не сумели жизнь в обратном убедить.

Твоё храню тепло и образ в белом платье

И твой прощальный взгляд: его мне не забыть.

Припев:

Зову тебя, и небо громко плачет,

Ищу тебя под проливным дождем.

Исчезла ты, и ничего не значит

Наш непонятный мир, мы больше не вдвоем

Зову тебя, и небо громко плачет,

Ищу тебя под проливным дождем.

Исчезла ты, и ничего не значит

Наш непонятный мир, мы больше не вдвоем.

Наш непонятный мир, мы больше не вдвоем.

Halverwege gegaan, onbegrijpelijk gescheiden

En de pijn in de uitgeputte borst is ondraaglijk.

Het is zo moeilijk om in liefde te leven, je komt niet meer terug

Het zou tenslotte niets voor jou zijn en er zouden geen problemen zijn.

Refrein:

Ik roep je, en de lucht huilt luid,

Op zoek naar jou in de stromende regen

Je verdween en het betekent niets

Onze onbegrijpelijke wereld, we zijn niet meer samen.

Onze onbegrijpelijke wereld, we zijn niet meer samen.

We konden niet verder, op zoek naar geluk als een geest

En ze slaagden er niet in het leven anders te overtuigen.

Ik bewaar je warmte en imago in een witte jurk

En je afscheidsblik: ik zal het niet vergeten.

Refrein:

Ik roep je, en de lucht huilt luid,

Op zoek naar jou in de stromende regen

Je verdween en het betekent niets

Onze onbegrijpelijke wereld, we zijn niet meer samen

Ik roep je, en de lucht huilt luid,

Op zoek naar jou in de stromende regen

Je verdween en het betekent niets

Onze onbegrijpelijke wereld, we zijn niet meer samen.

Onze onbegrijpelijke wereld, we zijn niet meer samen.