Трамвай. - Стас Михайлов

Как Трамвай последний, уходящий в полночь,

Не пришел, остался, вот такая штука.

Жизнь такая мерзость, жизнь такая сволочь…

Все в ней продается, как в барделе сука.

Припев:

Оборвутся рельсы у ворот погоста.

И червей могильных трапеза намедни

Кончилось и баста, ясно все и просто:

Опоздал всего лишь на трамвай последний.

И немытой девкой с неприкрытым срамом

Готова отдаться за стакан портвейна,

Как чердак забытый весь заброшен хламом

Жизнь идет по шпалам тупо, без идейно.

Припев:

Оборвутся рельсы у ворот погоста.

И червей могильных трапеза намедни

Кончилось и баста, ясно все и просто:

Опоздал всего лишь на трамвай последний.

Опоздал всего лишь на трамвай последний.

Опоздал всего лишь на трамвай последний.

Опоздал всего лишь на трамвай последний.

Zoals de laatste tram die om middernacht vertrekt,

Hij kwam niet, hij bleef, dat is het soort dingen.

Het leven is zo'n gruwel, het leven is zo'n klootzak...

Alles erin wordt verkocht als een bitch in een bordeel.

Refrein:

De rails zal breken bij de poorten van het kerkhof.

En de wormen van de grafmaaltijd onlangs

Het is voorbij en dat is het, alles is duidelijk en eenvoudig:

Ik heb alleen de laatste tram gemist.

En een ongewassen meisje met een onverholen schaamte

Klaar om op te geven voor een glaasje port,

Als een vergeten zolder, helemaal verlaten met afval

Het leven gaat dom langs de slapers, zonder ideeën.

Refrein:

De rails zal breken bij de poorten van het kerkhof.

En de wormen van de grafmaaltijd onlangs

Het is voorbij en dat is het, alles is duidelijk en eenvoudig:

Ik heb alleen de laatste tram gemist.

Ik heb alleen de laatste tram gemist.

Ik heb alleen de laatste tram gemist.

Ik heb alleen de laatste tram gemist.