Ты... - Стас Михайлов

Опять я рушу жизнь, опять я слышу боль,

Опять кричат тоской больные вены.

Ты разменяла все, ты доиграла роль,

Ушла, оставив яд измены.

Ушла оставив яд.

Кто виноват?

Припев:

Ты!

Разрушила мечты

Камнем с высоты с тобою падаем на землю вместе мы.

Не спасли любви, и тают две звезды

Им не гореть на небе вместе, слышишь ты.

Крылья протяни, ты дай себя спасти, ты дай себя спасти.

И нету больше сил играть, пустую роль

Закрыт театр и ушли актеры,

Но также в тишине я слышу голос твой

Забыть тебя смогу, не скоро

Забыть тебя бы рад.

Кто виноват?

Припев:

Ты!

Разрушила мечты

Камнем с высоты с тобою падаем на землю вместе мы.

Не спасли любви, и тают две звезды

Им не гореть на небе вместе, слышишь ты.

Крылья протяни, ты дай себя спасти, ты дай себя спасти.

Ты!

Разрушила мечты

Камнем с высоты с тобою падаем, и падаем на землю вместе мы.

Не спасли любви, и тают две звезды

Им не гореть на небе вместе, слышишь ты.

Крылья протяни, ты дай себя спасти, ты дай себя спасти.

Opnieuw vernietig ik het leven, opnieuw hoor ik pijn,

Nogmaals, zieke aderen schreeuwen van angst.

Je hebt alles veranderd, je speelde de rol,

Ze vertrok en liet het gif van verraad achter.

Ze ging weg en liet vergif achter.

Wie is schuldig?

Refrein:

Jij!

Gebroken dromen

Als een steen van grote hoogte vallen we samen met jou op de grond.

Ze hebben de liefde niet gered, en twee sterren smelten

Ze kunnen niet samen branden in de lucht, hoor je.

Strek je vleugels uit, je laat je redden, je laat je redden.

En er is geen kracht meer om een ​​lege rol te spelen

Het theater is gesloten en de acteurs zijn vertrokken,

Maar ook in stilte hoor ik je stem

Ik kan je vergeten, niet snel

Ik zou je graag vergeten.

Wie is schuldig?

Refrein:

Jij!

Gebroken dromen

Als een steen van grote hoogte vallen we samen met jou op de grond.

Ze hebben de liefde niet gered, en twee sterren smelten

Ze kunnen niet samen branden in de lucht, hoor je.

Strek je vleugels uit, je laat je redden, je laat je redden.

Jij!

Gebroken dromen

We vallen als een steen van een hoogte met jou, en we vallen samen op de grond.

Ze hebben de liefde niet gered, en twee sterren smelten

Ze kunnen niet samen branden in de lucht, hoor je.

Strek je vleugels uit, je laat je redden, je laat je redden.