Приди ко мне - Стас Михайлов

Приди ко мне,

Согрей меня,

Я так устал

От дней скитальных.

Я жду тепла,

Как от огня

От твоих рук,

Как сон хрустальный

Они согреют меня теплом

И позовут в наш милый дом,

В котором мы с тобой вдвоем

И в нем уснем,

Мы так устали от потерь

Скорей войди и хлопни дверь

Вот снова вместе мы

Как трудно в это верить.

Как трудно жить

И верить в то,

Что где-то там

Ты все же нужен.

Мой дом пустой

В нем нет тебя,

А за окном

Лишь снег и стужа.

Скорей войди в наш милый дом

Давай оставим на потом

Все наши горести, обиды и сомненья

Мы так устали от потерь

Скорей войди и хлопни дверь

Вот снова вместе мы

Как трудно в это верить.

А где-то там

За далью дней

Ты вновь одна

Встречаешь вечер,

Но дни пройдут,

Родная, верь

И мы зажжем

С тобою свечи

Они согреют меня теплом

И позовут в наш милый дом,

В котором мы с тобой вдвоем

И в нем уснем,

Мы так устали от потерь

Скорей войди и хлопни дверь

Вот снова вместе мы

Как трудно в это верить.

Скорей войди в наш милый дом

Давай оставим на потом

Все наши горести, обиды и сомненья

Мы так устали от потерь

Скорей войди и хлопни дверь

Вот снова вместе мы

Как трудно в это верить.

Kom naar me toe,

Verwarm me,

ik ben zo moe

Van de zwervende dagen.

Ik wacht op warmte

als van vuur

Uit jouw handen

Als een kristallen droom

Ze houden me warm

En ze zullen je naar ons lieve huis roepen,

waarin we samen zijn

En we zullen erin in slaap vallen,

We zijn zo moe van het verliezen

Schiet op en gooi de deur dicht

Hier zijn we weer samen

Hoe moeilijk is het om te geloven.

Hoe moeilijk is het om te leven

En geloof in

Wat is daar ergens?

Je bent nog steeds nodig.

Mijn huis is leeg

Het heeft jou niet

En buiten het raam

Alleen sneeuw en kou.

Schiet op en betreed ons lieve huis

Laten we het voor later bewaren

Al onze zorgen, wrok en twijfels

We zijn zo moe van het verliezen

Schiet op en gooi de deur dicht

Hier zijn we weer samen

Hoe moeilijk is het om te geloven.

En ergens daar

Voorbij de dagen

Je bent weer alleen

Ontmoet de avond

Maar de dagen gaan voorbij

Inheems, geloof

En we zullen ontsteken

Kaarsen met jou

Ze houden me warm

En ze zullen je naar ons lieve huis roepen,

waarin we samen zijn

En we zullen erin in slaap vallen,

We zijn zo moe van het verliezen

Schiet op en gooi de deur dicht

Hier zijn we weer samen

Hoe moeilijk is het om te geloven.

Schiet op en betreed ons lieve huis

Laten we het voor later bewaren

Al onze zorgen, wrok en twijfels

We zijn zo moe van het verliezen

Schiet op en gooi de deur dicht

Hier zijn we weer samen

Hoe moeilijk is het om te geloven.