Покраснела рябина - Стас Михайлов

Покраснела рябина, посинела вода.

Месяц, всадник унылый, уронил повода.

Снова выплыл из рощи синим лебедем мрак.

Чудотворные мощи он принес на крылах.

Чудотворные мощи он принес на крылах.

Припев:

Край ты, край мой, родимый, вечный пахарь и вой,

Словно Волга под ивой, ты поник головой.

Встань, пришло исцеление, навестил тебя Спас.

Лебединое пенье нежит радугу глаз.

Лебединое пенье нежит радугу глаз.

Дня закатного жертва искупила весь грех.

Новой свежестью ветра пахнет зреющий снег.

Но незримые дрожди все теплей и теплей…

Помяну тебя в дождик я, Есенин Сергей.

Помяну тебя в дождик я, Есенин Сергей.

Припев:

Край ты, край мой, родимый, вечный пахарь и вой,

Словно Волга под ивой, ы поник головой.

Встань, пришло исцеление, навестил тебя Спас.

Лебединое пенье нежит радугу глаз.

Лебединое пенье нежит радугу глаз.

Покраснела рябина, посинела вода…

De lijsterbes werd rood, het water werd blauw.

De maan, verdrietige ruiter, liet de teugels vallen.

De duisternis zweefde weer uit het bos als een blauwe zwaan.

Hij bracht wonderbaarlijke relikwieën op vleugels.

Hij bracht wonderbaarlijke relikwieën op vleugels.

Refrein:

Jij bent het land, mijn land, lieve, eeuwige ploeger en huil,

Als de Wolga onder een wilg, liet je je hoofd hangen.

Sta op, genezing is gekomen, de Heiland heeft je bezocht.

Zwanenzang verwent de regenboog van ogen.

Zwanenzang verwent de regenboog van ogen.

De dag van zonsondergang, het offer verzoening voor alle zonden.

Nieuwe frisheid van de wind ruikt naar rijpende sneeuw.

Maar de onzichtbare gist wordt steeds warmer...

Ik zal je herinneren in de regen, Yesenin Sergey.

Ik zal je herinneren in de regen, Yesenin Sergey.

Refrein:

Jij bent het land, mijn land, lieve, eeuwige ploeger en huil,

Als de Wolga onder een wilg, liet je je hoofd hangen.

Sta op, genezing is gekomen, de Heiland heeft je bezocht.

Zwanenzang verwent de regenboog van ogen.

Zwanenzang verwent de regenboog van ogen.

De lijsterbes werd rood, het water werd blauw...