Небо это ты - Станционный смотритель

Нет, не будет больше слов, не будет больше строк

в твоём альбоме

Как встречаешь новый день, в твоих ладонях

Свет, в твоих ладонях рай, к твоим ногам упал

Весь этот мир, вся наша лайф!

А мне не дано тебя понять, я не могу тебя постичь

Я не могу тебя принять и отпустить,

А небо всё так же высоко

Небо живёт само собой

Ты это небо, небо-ты, а я останусь землёй

И чтобы всё казалось проще, я такой же как и был

Может быть к земле поближе, но про небо не забыл

Не забыл

Не забыл

Не забыл

Не забыл…

Nee, er zullen niet meer woorden zijn, er zullen niet meer regels zijn

in je album

Hoe ontmoet je een nieuwe dag, in je handpalmen

Licht, paradijs in je handpalmen, viel aan je voeten

Deze hele wereld, ons hele leven!

En ik kan je niet begrijpen, ik kan je niet begrijpen

Ik kan je niet accepteren en laten gaan

En de lucht is nog steeds hoog

De lucht leeft op zichzelf

Jij bent de lucht, de lucht ben jij, en ik zal de aarde blijven

En om alles gemakkelijker te laten lijken, ben ik dezelfde als ik was

Misschien dichter bij de aarde, maar ik ben de lucht niet vergeten

niet vergeten

niet vergeten

niet vergeten

Niet vergeten…