Te Lo Ricordi - Stadio

Ti ricordi quando ti portavo i fiori

Ed eran solo gioie e mai dolori

Quando il tempo non era mai abbastanza

E c’era sempre il cielo nella stanza…

Ti ricordi quanti «io ti voglio bene»

Quando era sempre «grande» stare insieme

E non c’era mai bisogno di parole

Di fare niente per farsi capire…

Ora l’amore è una barca nel vento

Col timone un po' in avaria

Ma se saremo più forti del tempo

Niente mai ci porterà via…

Ti ricordi quando ti portavo al mare

Le code, il caldo, l’afa e le zanzare

Ti ricordi le domeniche in campagna

Con l’erba e la rugiada che ti bagna…

Ora l’amore è una vetta sul mondo

È la più alta che ci sia

È una discesa nel mare profondo

Senza ossigeno, in apnea

Oggi l’amore è una barca nel vento

Col timone un po' in avaria

Ma se torneremo noi quelli di un tempo

Niente mai ci porterà via…

Te lo ricordi?

Non ti ricordi?

Te lo ricordi?

Weet je nog dat ik bloemen voor je meebracht?

En het waren alleen maar vreugden en nooit pijnen

Toen tijd nooit genoeg was

En er was altijd de lucht in de kamer ...

Weet je nog hoeveel "ik hou van jou"

Toen het altijd "geweldig" was om samen te zijn

En er waren nooit woorden nodig

Om iets te doen om jezelf verstaanbaar te maken...

Nu is liefde een boot in de wind

Met het roer een beetje beschadigd

Maar als we sterker zijn dan de tijd

Niets zal ons ooit wegnemen...

Weet je nog dat ik je meenam naar de zee?

De wachtrijen, de hitte, de hitte en de muggen

Herinner je je de zondagen op het platteland?

Met het gras en de dauw die je nat maakt...

Nu is liefde een hoogtepunt op de wereld

Het is het hoogste dat er is

Het is een afdaling in de diepe zee

Zonder zuurstof, bij apneu

Vandaag is liefde een boot in de wind

Met het roer een beetje beschadigd

Maar als we terugkeren naar die van het verleden

Niets zal ons ooit wegnemen...

Weet je nog?

Weet je dat niet meer?

Weet je nog?