Diamanti e caramelle - Stadio

Sei stata grande più dell’universo

più semplice del pane

più calda dell’acciaio fuso

e fragile come carta di giornale

sei stata un passaggio perfetto

sono io che ho sbagliato

potevo calciare più in basso

ma forse è stato meglio sbagliare

a volte serve per imparare

non c'è lezione

che non faccia male

ogni minuto il tuo pensiero mi assale…

Qui è come se domani

non ci fossero più stelle

è come se diamanti

diventassero caramelle

è come se il mattino

non portasse mai più il sole

è come se ogni mio gesto avesse un nome errore

e sono qui.

Sei stata bella come un giorno al tuo fianco

distratta come la lontananza

veloce come il tempo che passava

di notte nella tua stanza

sei stata pioggia sui nostri sbagli

un libro aperto quando piangevi

sei stata forte nel chiedere aiuto

e commozione quando lo hai dato

non c'è lezione

che farà più male

di stare fermo seduto a aspettare.

Ma è come se domani

non ci fossero più stelle

è come se diamanti

diventassero caramelle

è come se il mattino

non portasse mai più il sole

come se il mio destino avesse un nome errore

e sono qui.

Ma è come se domani

non ci fossero più stelle

è come se diamanti

diventassero caramelle

è come se il mattino

non portasse mai più il sole

come se ogni mio giorno avesse un nome errore

ma resto qui

io resto qui.

Je was groter dan het universum

eenvoudiger dan brood

heter dan gesmolten staal

en zo kwetsbaar als een krant

je was een perfecte overgang

Ik ben degene die het mis had

Ik zou lager kunnen trappen

maar misschien was het beter om een ​​fout te maken

soms is het om te leren

er is geen les

dat doet geen pijn

elke minuut bestormt je gedachte me...

Hier is het alsof morgen

er waren geen sterren meer

het is net diamanten

werd snoep

het is alsof het in de ochtend is

breng nooit meer de zon mee

het is alsof elk gebaar van mij een foutnaam heeft

en ik ben hier.

Je was zo mooi als een dag aan je zijde

afgeleid als de afstand

zo snel als de tijd verstreek

's nachts op je kamer

je bent regen op onze fouten geweest

een open boek als je huilde

je was sterk in het vragen om hulp

en emotie toen je het gaf

er is geen les

dat zal meer pijn doen

stil te zitten en te wachten.

Maar het is als morgen

er waren geen sterren meer

het is net diamanten

werd snoep

het is alsof het in de ochtend is

breng nooit meer de zon mee

alsof mijn lot een verkeerde naam had

en ik ben hier.

Maar het is als morgen

er waren geen sterren meer

het is net diamanten

werd snoep

het is alsof het in de ochtend is

breng nooit meer de zon mee

alsof mijn elke dag een foutnaam had

maar ik blijf hier

Ik blijf hier.