Che Sarà Di Noi - Stadio

Passerà…

Il tempo cura le ferite del cuore

Che poi l’acqua cadendo dal cielo laverà.

Passerà.

Del resto non c'è un vincitore, in amore

Come nasce da solo svanisce, se ne va

Chissà a chi sorriderai

La mattina bevendo il caffè

E se l’uomo che tu abbraccerai

Nei suoi occhi avrà qualcosa di me…

Che sarà, che sarà, che sarà di me

Che sarà, che sarà, che sarà di te

E chissà

Magari ci rincontreremo, cambiati

Disperati o magari felici, chi lo sa?

Ma se avrai le labbra rosse di ciliege di maggio

Il coraggio che adesso mi manca forse avrò

Sai mi manca quella parte di me

Che non trovo adesso senza te…

Che sarà, che sarà di me.

Che sarà, che sarà di te.

Het zal slagen…

Tijd heelt de wonden van het hart

Dan zal het water dat uit de lucht valt, zich wassen.

Het zal slagen.

Er is tenslotte geen winnaar in de liefde

Zoals het vanzelf opkomt, verdwijnt het, het gaat weg

Wie weet naar wie je lacht

In de ochtend onder het genot van koffie

En als de man die je omhelst

In zijn ogen zal hij iets van mij hebben...

Wat zal zijn, wat zal zijn, wat zal van mij zijn?

Wat zal zijn, wat zal zijn, wat zal van jou zijn?

En wie weet

Misschien ontmoeten we elkaar weer, veranderd

Wanhopig of misschien blij, wie weet?

Maar als je rode lippen van meikersen hebt

De moed die ik nu mis, zal ik misschien hebben

Je weet dat ik dat deel van mij mis

Die ik nu niet kan vinden zonder jou...

Wat zal er zijn, wat zal er van mij zijn.

Wat zal er zijn, wat zal er van je zijn.