Позови меня - ST

Позови меня, моя лесная.

Позови меня, и я найду тебя.

Позови меня, как только в парусах

Воздуха хватать не будет.

Позови меня.

Моя весна замани меня в мнимую гавань.

Хочу внимать твоим устам, столь устав плавать.

После девятого вала наших скандалов —

Кинуть якорь в чувства твоего причала.

Приюти, мой корабль, стань океаном,

Меридианом нулевым, отчетом начала.

Тихой лагуной, в бухте с пляжем песчаным,

Маяком на столь берегу желанном.

Паруса по лоскутам порваны шквалом

Твоих эмоций, и мне не удержать штурвалом.

Пополам мачта, мечты по палам.

Куда стреляла ты — не знаю, в сердце попала.

Навигация сбита пушечным залпом,

Компас укажет мне на место, я знаю — там ты.

Будь моим кладом, я найду карту,

Я буду с тобой рядом, вопреки ветрам всем

Позови меня, моя лесная.

Позови меня, и я найду тебя.

Позови меня, как только в парусах

Воздуха хватать не будет.

Позови меня.

Моя полярная звезда проведи меня —

Рифы минуя, к берегам твоим сквозь туман.

Не потопи фрегат, кануть не дай во льдах.

В этой регате за себя иду без координат.

Стань флибустьером моих сновидений.

Укради ты все их, я и так твой пленник,

Что и мне оберег на шее и тельник —

Испепели меня и я воскресну как феникс.

Моя вера, верфь моя — моя гавань.

Хочу внимать твоим устам, столь устав плавать.

Столь устав падать, словно чайка об воду,

Мне так не хватало свободного полёта.

Схожу с ума на твою Землю без тени сомнений

С палубы по трапу спав, как лист осенний.

Волны судно баюкают, как колыбель —

Кто мы?

Мы половинки, что вместе лишь — целое.

Позови меня, моя лесная.

Позови меня, и я найду тебя.

Позови меня, как только в парусах

Воздуха хватать не будет.

Позови меня.

Позови меня, надо что-то менять,

Реки вспять повернуть, якори поднять.

Отдать швартовы, давай начнём по новой мы

С волны приливом по утру мы будем вольны.

Позови меня, надо что-то менять,

Реки вспять повернуть, якори поднять.

Отдать швартовы, давай начнём по новой мы

С волны приливом по утру мы будем вольны.

Bel me, mijn bos.

Bel me en ik zal je vinden.

Bel me zodra in zeilen

Er zal niet genoeg lucht zijn.

Bel me.

Mijn lente lokt me naar een denkbeeldige haven.

Ik wil naar je lippen luisteren, zo moe van het zwemmen.

Na de negende golf van onze schandalen...

Gooi het anker in de gevoelens van je pier.

Schuilplaats, mijn schip, word de oceaan

Meridiaan nul, het verslag van het begin.

Een rustige lagune, in een baai met zandstrand,

Een vuurtoren aan de oever zo gewenst.

De zeilen zijn in stukken gescheurd door een rukwind

Jouw emoties, en ik kan het roer niet vasthouden.

De mast wordt in tweeën gesneden, dromen worden in tweeën gesneden.

Waar heb je geschoten - ik weet het niet, het raakte het hart.

Navigatie neergeschoten door een kanonsalvo,

Het kompas zal me naar een plek wijzen, ik weet dat je daar bent.

Wees mijn schat, ik zal de kaart vinden

Ik zal bij je zijn, ondanks alle wind

Bel me, mijn bos.

Bel me en ik zal je vinden.

Bel me zodra in zeilen

Er zal niet genoeg lucht zijn.

Bel me.

Mijn poolster leidt me -

Het omzeilen van de riffen, naar uw kusten door de mist.

Laat het fregat niet zinken, laat het niet in het ijs zinken.

In deze regatta ga ik voor mezelf zonder coördinaten.

Wees de filibuster van mijn dromen.

Steel ze allemaal, ik ben al je gevangene

Wat een talisman om mijn nek en een vest -

Verbrand me en ik zal opstaan ​​als een feniks.

Mijn geloof, mijn scheepswerf is mijn haven.

Ik wil naar je lippen luisteren, zo moe van het zwemmen.

Zo moe van het vallen als een zeemeeuw op het water

Ik heb de gratis vlucht zo gemist.

Ik word gek op jouw aarde zonder enige twijfel

Als een herfstblad van de ladder van het dek vallen.

Golven wiegen het schip als een wieg -

Wie zijn we?

We zijn helften, wat samen slechts een geheel is.

Bel me, mijn bos.

Bel me en ik zal je vinden.

Bel me zodra in zeilen

Er zal niet genoeg lucht zijn.

Bel me.

Bel me, er moet iets veranderen

Draai de rivieren terug, hef de ankers.

Geef de landvasten op, laten we opnieuw beginnen, we

Van de golf tot het getij in de ochtend zullen we vrij zijn.

Bel me, er moet iets veranderen

Draai de rivieren terug, hef de ankers.

Geef de landvasten op, laten we opnieuw beginnen, we

Van de golf tot het getij in de ochtend zullen we vrij zijn.