The Memories Speak (Senda's Song) - Spiral

Even though the walls of our house

have fallen and leaves carpet our floor,

you insist that I stay.

You insist that I stay.

You forced my image onto every wall

and my words are etched

on every rotting board.

On every, on every rotting board.

Your laced fingers are steel bars.

And your doting mind is a ball and chain.

You’re stuck here in this lonely place

please don’t force me to stay here with you.

Don’t force me.

Please don’t force me.

Your quiet contemplation causes only pain.

And your obsessive recollection serves no end.

So lock away my memory and set us both free.

You are free to go on living, just let me go.

Ook al zijn de muren van ons huis

zijn gevallen en laten onze vloer bekleden,

je staat erop dat ik blijf.

Je staat erop dat ik blijf.

Je dwong mijn afbeelding op elke muur

en mijn woorden zijn geëtst

op elk rottend bord.

Op elk, op elk rottend bord.

Je geregen vingers zijn stalen staven.

En je liefhebbende geest is een bal en ketting.

Je zit hier vast op deze eenzame plek

dwing me alsjeblieft niet om hier bij je te blijven.

Dwing me niet.

Dwing me alsjeblieft niet.

Je stille contemplatie veroorzaakt alleen maar pijn.

En je obsessieve herinnering dient geen einde.

Dus sluit mijn geheugen op en bevrijd ons allebei.

Je bent vrij om verder te leven, laat me gewoon gaan.