Father and Son - Soulspell

My land should not let our heroes go

In my own land our souls would worth more than a war

Silence, my words are dying, while I deny it

No father should lose their son

My footprints are fading away

And not a single word is left to say

You painted in gray the shore of my land

A painting of sadness

Lonely I’m knocking at your door

I feel the blurring breeze revealing more and more

Slowly I shed no more tears, I know you’re with me

I will avenge your brave souls

I can’t just wash my blood away

There are grains of sand in my veins

Dry leaves are falling, such a beauty to share

They tell you reap and sow but life is not always fair

We’re always delayed crossing oceans of void

Life plays tricks on us building diamonds with stones

Don’t let go of the rope

Feelings always unknown

Father and son

You painted in gray the shore of my land

A painting of sadness

You were the key when smiled at me

You were my life which ends in here

But your soul’ll live on

A faith I’ve not shown

You’re a diamond, I’m a stone

And you’ll fly away

In black and white I stay

A price we just can’t pay

A role I can’t play

Mijn land mag onze helden niet laten gaan

In mijn eigen land zouden onze zielen meer waard zijn dan een oorlog

Stilte, mijn woorden sterven, terwijl ik het ontken

Geen enkele vader mag zijn zoon verliezen

Mijn voetafdrukken vervagen

En er blijft geen woord over om te zeggen

Je schilderde in grijs de kust van mijn land

Een schilderij van verdriet

Eenzaam klop ik op je deur

Ik voel de vage bries steeds meer onthullen

Langzaam huil ik geen tranen meer, ik weet dat je bij me bent

Ik zal je dappere zielen wreken

Ik kan niet zomaar mijn bloed wegspoelen

Er zitten zandkorrels in mijn aderen

Er vallen droge bladeren, wat een beauty om te delen

Ze zeggen dat je oogst en zaait, maar het leven is niet altijd eerlijk

We zijn altijd vertraagd bij het oversteken van oceanen van leegte

Het leven speelt ons parten als we diamanten bouwen met stenen

Laat het touw niet los

Gevoelens altijd onbekend

Vader en zoon

Je schilderde in grijs de kust van mijn land

Een schilderij van verdriet

Jij was de sleutel toen hij naar me glimlachte

Jij was mijn leven dat hier eindigt

Maar je ziel zal voortleven

Een geloof dat ik niet heb getoond

Jij bent een diamant, ik ben een steen

En je vliegt weg

In zwart-wit blijf ik

Een prijs die we gewoon niet kunnen betalen

Een rol die ik niet kan spelen