Enclave - Sonic Syndicate

We are uninvited guests

In this melancholy world

And soon, you learn

That the only thing worth to treasure

Are the people that actually care

Then why are there still tears in your eyes?

So I’m trying to teach you something

But you turn away

So I’m trying to show you the path

But you’ll walk astray

I would cross the seven seas

Just to get to you

I wouldn’t sleep a thousand nights

To give what belongs to you

The token of all I was

I traded for my escape

To see a new horizon

And my burden finally rests now

In the depths of its water grave

But the waves of the river will always remember

Forever isn’t long enough

(In the company of you)

Forever, my heart will always beat your name

So I’m trying to teach you something

But you turn away

So I’m trying to show you the path

But you’ll walk astray

I would cross the seven seas

Just to get to you

I wouldn’t sleep a thousand nights

To give what belongs to you

What belongs to you

So I’m trying to teach you something

But you turn away

So I’m trying to show you the path

But you’ll walk astray

I would cross the seven seas

Just to get to you

I wouldn’t sleep a thousand nights

To give what belongs to you

So I’m trying to teach you something

But you turn away

So I’m trying to show you the path

But you’ll walk astray

I would cross the seven seas

Just to get to you

I wouldn’t sleep a thousand nights

To give what belongs to you

We zijn ongenode gasten

In deze melancholische wereld

En al snel leer je

Dat is het enige dat de moeite waard is om te koesteren

Zijn de mensen die er echt om geven?

Waarom staan ​​er dan nog tranen in je ogen?

Dus ik probeer je iets te leren

Maar je keert je af

Dus ik probeer je het pad te laten zien

Maar je zult op een dwaalspoor lopen

Ik zou de zeven zeeën oversteken

Gewoon om bij je te komen

Ik zou geen duizend nachten slapen

Om te geven wat van jou is

Het teken van alles wat ik was

Ik heb geruild voor mijn ontsnapping

Een nieuwe horizon zien

En mijn last rust nu eindelijk

In de diepten van zijn watergraf

Maar de golven van de rivier zullen zich altijd herinneren

Voor altijd is niet lang genoeg

(In het gezelschap van jou)

Voor altijd, mijn hart zal altijd je naam kloppen

Dus ik probeer je iets te leren

Maar je keert je af

Dus ik probeer je het pad te laten zien

Maar je zult op een dwaalspoor lopen

Ik zou de zeven zeeën oversteken

Gewoon om bij je te komen

Ik zou geen duizend nachten slapen

Om te geven wat van jou is

Wat is van jou?

Dus ik probeer je iets te leren

Maar je keert je af

Dus ik probeer je het pad te laten zien

Maar je zult op een dwaalspoor lopen

Ik zou de zeven zeeën oversteken

Gewoon om bij je te komen

Ik zou geen duizend nachten slapen

Om te geven wat van jou is

Dus ik probeer je iets te leren

Maar je keert je af

Dus ik probeer je het pad te laten zien

Maar je zult op een dwaalspoor lopen

Ik zou de zeven zeeën oversteken

Gewoon om bij je te komen

Ik zou geen duizend nachten slapen

Om te geven wat van jou is