Things You Call Fate - Sondre Lerche

I find it hard, hard to let go And you are entitled to know

You have brought nothing else but bliss, a great deal of frustration,

a voluntary occupation

Driving me insane and off the wall

And we were free to choose each other

But now it seems like something other

So have you placed me where I stand?

We turned caring like a mother, afraid to lose each other

It got us this far

Now problems are:

I have no bags to pack, no suitcase waiting in the hall

You have no make-up, no stockings in my drawer

Oh, how did we forget?

How could we forget?

It’s easy to learn if you never regret

When you live in paranoia and you know she’s got you, oh yeah

You can’t leave until you know the truth

So for months you’re going nowhere

Until you seize the day and place yourself behind the steering wheel

Or you could end like you don’t want to, the opposite of what you planned to:

You can watch the ships when they’re abroad

Become a joke when people see you, cause it’s enough to please you

You got this far, step put of the car

I have no bags to pack, no suitcase waiting in the hall

You have no make-up, no stockings in my drawer

Oh, how did we forget?

How could we forget?

It’s easy to learn if you never regret

We’ll never learn in the future, this is it, seemingly I am sure

I know we haven’t been together now

It wasn’t meant to be this way so we’ll give it days and days and we’ll try to make it easy now

Once I believed we could approach this, now I have faith placed in the things

you call fate

In the things you call fate

In the things you call fate

Ik vind het moeilijk, moeilijk om los te laten En je hebt het recht om te weten

Je hebt niets anders gebracht dan geluk, heel veel frustratie,

een vrijwillig beroep

Maakt me gek en van de muur

En we waren vrij om elkaar te kiezen

Maar nu lijkt het iets anders

Dus heb je me geplaatst waar ik sta?

We werden zorgzaam als een moeder, bang om elkaar te verliezen

Het heeft ons zo ver gebracht

Nu zijn de problemen:

Ik heb geen tassen om in te pakken, geen koffer te wachten in de hal

Je hebt geen make-up, geen kousen in mijn lade

Oh, hoe zijn we het vergeten?

Hoe kunnen we het vergeten?

Het is gemakkelijk te leren als je er nooit spijt van hebt

Als je in paranoia leeft en je weet dat ze je heeft, oh ja

Je kunt niet weggaan voordat je de waarheid kent

Dus maandenlang ga je nergens heen

Totdat je de dag plukt en achter het stuur gaat zitten

Of je kunt eindigen zoals je niet wilt, het tegenovergestelde van wat je van plan was:

Je kunt de schepen bekijken als ze in het buitenland zijn

Word een grap als mensen je zien, want het is genoeg om je te plezieren

Je bent zo ver gekomen, stap uit de auto

Ik heb geen tassen om in te pakken, geen koffer te wachten in de hal

Je hebt geen make-up, geen kousen in mijn lade

Oh, hoe zijn we het vergeten?

Hoe kunnen we het vergeten?

Het is gemakkelijk te leren als je er nooit spijt van hebt

We zullen het in de toekomst nooit leren, dit is het, schijnbaar weet ik het zeker

Ik weet dat we nu niet samen zijn geweest

Het was niet zo bedoeld, dus we geven het dagen en dagen en we zullen proberen het nu gemakkelijk te maken

Ooit geloofde ik dat we dit konden benaderen, nu heb ik vertrouwen in de dingen

jij noemt het lot

In de dingen die jij het lot noemt

In de dingen die jij het lot noemt