Stupid Memory - Sondre Lerche

All alone in pink

All the carpets fade to grey

Amplifiers burst out the deal that I have made

What’s there to say I cannot say by myself

Thinking about writing it down seems pretentious

And helplessness may be the word they nail to my name

In a while

Stupid memory

Must you bring up these things

Stupid memory

Can I forget all of that

All of that crap

All embarrassment

In addition to the talk

In each crowded court there’s a spot where I fall in love and short

On public demand

There are no words they can’t hear

I think I forced a smile upon her mouth

I know I dreamt that, hollowness aside

Everyone’s a winner if the stadium is right

But rarely anything good comes out

Helemaal alleen in het roze

Alle tapijten vervagen tot grijs

Versterkers barsten uit de deal die ik heb gemaakt

Wat valt er te zeggen dat ik niet alleen kan zeggen?

Nadenken over het opschrijven lijkt pretentieus

En hulpeloosheid is misschien het woord dat ze aan mijn naam nagelen

Over een tijdje

stom geheugen

Moet je deze dingen ter sprake brengen?

stom geheugen

Mag ik dat allemaal vergeten?

Al die rotzooi

alle verlegenheid

Naast het gesprek

In elke drukke rechtbank is er een plek waar ik verliefd word en kort

Op openbare aanvraag

Er zijn geen woorden die ze niet kunnen horen

Ik denk dat ik een glimlach op haar mond heb geforceerd

Ik weet dat ik dat heb gedroomd, uitgehold terzijde

Iedereen is een winnaar als het stadion klopt

Maar er komt zelden iets goeds uit