Song Til Stormen - Solefald

Kom, sterke storm frå æverømd

Og stål min vilje, løys min streng!

Lyft åndå mi på ørneveng

Og syn meg leid og dag i kjømd

Kom storm, og alt det rotne riv!

Kom, lausmòd-rakar ifrå aust

I bleik og herja utglødd haust

Og skil alt daudt frå groført liv

Sjusular skjote, kom du att

Og blås i ville morgongry

Langfarar-luren under sky

So kallande som her ei natt

Vekk meg or dvale talm og trong

Med helsingar frå dine hav

Lys lengsla ut, ber sorgi av

Og stem meg med din sterke song

Stem meg til arbeid, stem meg til dåd

Fyll meg med kraft og ålvors gjerd!

Ver Herrens svige for ei verd

Som rotnar utan salt og såd

Fjorgamalt strå so skrint og bleikt

I vinglen haustblåst er eg, — kved

Um alt som var og er kje med

Mitt liv er skøyrt, mitt mæle veikt

Kom fyll meg, liv, med rus og storm!

Flød, livsens glødde vokstersaft

Og nør den eld, den dulde kraft

Som sprengjer dødens stivna norm

Bøyg meg som stormbøygd bjørk på horg

Der kvar ei blokke skjelv og syng

Og tving meg, liv, med støyt og styng

Å tena deg i frygd som sorg

Lær meg den store audmykt — bøyg

Mitt mod som stormen denne stomn

Solstormar stride, strake, kom

Mi trå som desse toppar tøyg!

Bøyg meg, men brjot meg ikkje ned

Lær meg å stå i livsens leik

So traust som denne beiske eik

So mjuk som vindsveigt strå på red

Lær meg å syngja, vind på heid

So stilt som du imillom strå

Um alt det ringe, arme, grå

Som unemnt levde, ukjent streid

Som skog i storm frå jøkullfjell

Syng, sjel, og kjenn deg djerv og sterk!

Eir ord kan gjera jøtulverk

Og lever endå mannen fell

Kom, sterke storm van eeuwigheid

En steel mijn wil, maak mijn touwtje los!

Haal mijn adem op adelaarsvleugel

En zie me gehuurd en dag in het echt

Kom storm, en al die rotte traan!

Kom, lausmòd-rakar uit het oosten

In de bleke en geteisterde herfst

En scheid alles wat dood is van het grove leven

Sjusular schot, je kwam naar

En blaas in de wilde dageraad

Langfarar-luren onder de hemel

Zo koud als hier op een avond

Maak me wakker of slaap zacht en krachtig

Met de groeten van uw zeeën

Licht verlangen naar buiten, smeekt om verdriet

En stem me af met je sterke lied

Stem mij om te werken, stem mij voor de daad

Vul me met kracht en het palinghek!

Wees het verraad van de Heer waardig

Die rotten zonder zout en zaaien

Vier jaar oud rietje zo verpakt en gebleekt

In de wiebel is herfstgeblazen eiken, - kweepeer

Eh alles wat was en is kje met

Mijn leven is kwetsbaar, mijn maat zwak

Kom, vul mij, leven, met bedwelming en storm!

Crème, het gloeiende groeisap van het leven

En voed het vuur, de verborgen kracht

Die de rigide norm van de dood doorbreekt

Buig me als een stormachtige berk op horg

Er blijft een blok trillen en zingen

En dwing me, leven, met geluid en angel

Om je te dienen in angst als verdriet

Leer me de grote nederige - buig

Mijn moed als de storm deze kofferbak

Solstorms stap, strake, kom

Mijn voetstappen houden van deze tops stof!

Buig me, maar breek me niet neer

Leer mij te staan ​​in het spel van het leven

Zo solide als deze bittere eik

Zo zacht als winderig stro op rood

Leer me zingen, wind op heide

Dus zet je tussen de rietjes

Um al dat kleine, arme, grijze

Wie leefde naamloos, onbekende strijd?

Als een bos in een storm van Jøkullfjell

Zing, soul en voel je brutaal en sterk!

Eir ord kan jøtulverk . maken

En toch viel de man tot leven