Stigmata Rain - Solar Fake

I try to stay so undetected, following you silently

Don’t you notice me behind your back

I’m following in your tracks

Even if you’re underwater

Gasping for the air to breathe

I’ll be on your side to hold you down

You should have been aware

But your eyes believe in me

It’s like always, every time

And you’d better not find me here in the dark

When the shadows rise again

And you will fight and scream in the stigmata rain

Stumble and fall, it’s no use to complain

With my hands around your neck, finding passion to win

Dancing and laughing with you, where’s the sin?

You try to hide, to resist the stigmata rain

Your escape plan will surely be in vain

Just don’t talk to me, 'cause I hate to discuss

These damned questions of madness, frustration and lust

Waiting for the perfect moment

Nobody can observe us here

Awakened from our forced cold apathy in a raging scenery

If I could be understanding, I would give you one last chance

But it’s so far beyond normality and familiarity

You seek, you hide, you cry for help

You stand, you fall, try to inhale

You talk, you ask just by despair

Don’t tell me it’s wrong, infamous, unfair

Ik probeer zo onopgemerkt te blijven, ik volg je in stilte

Zie je me niet achter je rug

Ik volg in je sporen

Zelfs als je onder water bent

Hijgend naar lucht om te ademen

Ik sta aan je zijde om je tegen te houden

Je had het moeten weten

Maar je ogen geloven in mij

Het is zoals altijd, elke keer

En je kunt me hier beter niet in het donker vinden

Als de schaduwen weer opkomen

En je zult vechten en schreeuwen in de stigmata-regen

Struikelen en vallen, klagen heeft geen zin

Met mijn handen om je nek, passie vinden om te winnen

Dansen en lachen met jou, waar is de zonde?

Je probeert je te verbergen, om de stigmata-regen te weerstaan

Je ontsnappingsplan zal zeker tevergeefs zijn

Praat gewoon niet met me, want ik haat het om te discussiëren

Deze verdomde vragen van waanzin, frustratie en lust

Wachten op het perfecte moment

Niemand kan ons hier observeren

Ontwaakt uit onze geforceerde koude apathie in een woest landschap

Als ik het kon begrijpen, zou ik je nog een laatste kans geven

Maar het gaat zo veel verder dan normaal en vertrouwd

Je zoekt, je verbergt, je roept om hulp

Je staat, je valt, probeert in te ademen

Je praat, je vraagt ​​gewoon uit wanhoop

Zeg me niet dat het verkeerd, berucht of oneerlijk is