Abattoirs of Love - Sol Invictus

I put my back against an oak

Thinking it was some trusty tree

But first it bent and then it broke

And so did my false love, to me

I put my hand into a bush

Thinking some sweetest flower to find

I pricked my finger to the bone

Leaving the sweetest flower behind

Oh, meeting is a pleasure

And parting is a grief

But an unconstant lover is worse than any theif

A thief would all but rob you

And take all that you had saved

But an unconstant lover will bring you to the grave

The grave it will decay you

And turn you into dust

There’s not one in a thousand that you can trust

They’ll kiss you and they’ll court you

And tell to you more lies

As the hairs upon your head laugh

Or the stars in the skies

Come all you young lovers

A warning take by me Don’t place your affection on a green willow tree

For the leaves, they will wither

The branches will decay

And all your poor love will soon fall away

We hung upon a hook, cut me to the bone

Froze me with a kiss, laid upon your throne

In the abattoirs of love

In the abattoirs of love

You’re in the serpent’s jaws, love chains you to the floor

Like fools you climbed so high, it’s further then to fall

In the abattoirs of love

Love’s a game for fools, for fools

Love’s a game for fools…

Ik zette mijn rug tegen een eik

Denkend dat het een betrouwbare boom was

Maar eerst boog het en toen brak het

En dat gold ook voor mijn valse liefde voor mij

Ik stak mijn hand in een struik

Denkend aan een zoetste bloem om te vinden

Ik prikte mijn vinger tot op het bot

De liefste bloem achterlatend

Oh, ontmoeten is een plezier

En afscheid nemen is een verdriet

Maar een onconstante minnaar is erger dan welke dief dan ook

Een dief zou je bijna beroven

En neem alles mee wat je had gespaard

Maar een onconstante minnaar zal je naar het graf brengen

Het graf zal je doen vervallen

En verander je in stof

Er is er niet één op de duizend die u kunt vertrouwen

Ze zullen je kussen en ze zullen je het hof maken

En vertel je nog meer leugens

Zoals de haren op je hoofd lachen

Of de sterren aan de hemel

Kom allemaal jonge geliefden

Een waarschuwing neem van mij plaats uw genegenheid niet op een groene wilg

Voor de bladeren zullen ze verwelken

De takken zullen vergaan

En al je arme liefde zal spoedig wegvallen

We hingen aan een haak, sneden me tot op het bot

Bevroor me met een kus, op je troon gelegd

In de slachthuizen van de liefde

In de slachthuizen van de liefde

Je zit in de kaken van de slang, liefde ketent je aan de vloer

Als dwazen klom je zo hoog, het is verder dan vallen

In de slachthuizen van de liefde

Liefde is een spel voor dwazen, voor dwazen

Liefde is een spel voor dwazen...