Her Imagination - Soft Cell

She slips in and out of her dull imagination

That floats around the twilight of her tomb

Clutching her little treasures

That represent a happy moment

Displayed with sad affection in her room

But this life is a prison

And it hurts to hear the children laughing

While they live their pretty little dreams

And frozen all the while

Is a tearful bitter smile

Nothings really what it seems

Nothings really what it seems

Nothings really what it seems

Like a silver little fool

You were standing at the alter

In the tides by the candles

As they burn

Pressed against the mirror

Playing all your favourite film stars

Ready for the camera

That would never, never turn

Push aside the curtain

Of your tiny garret window

And glare out on the narrow little world

You were in your wedding dress

Great expectations more or less

Playing with your dolls like any ordinary

Little girl

Candle light

Candle bright

Won’t you light my way tonight

Candle light

Candle bright

Won’t you light my way tonight

Now it’s the futile bitter feelings

That clutch you in the middle

You were never really given a chance

And the spite that jabs your mind

Hides a heart thats really warm and kind

And the pulse that races with

Each other inquisitive glance

You were always the outsider

And they set you up a childhood

To be just another cuddly toy

And the whisper in the street

When the street corner gossips meet

The woman on the fourth floor

He was such a happy boy

The woman on the fourth floor

He was such a happy boy

The woman on the fourth floor

He was such a happy boy

The woman on the fourth floor

He was such a happy boy

Candle light

Candle bright

Won’t you light my way tonight

Candle light

Candle bright

Won’t you light my way tonight

Candle light

Candle bright

Won’t you light my way tonight

Ze glijdt in en uit haar saaie fantasie

Dat zweeft rond de schemering van haar graf

Haar kleine schatten vasthoudend

Dat staat voor een gelukkig moment

Met droevige genegenheid tentoongesteld in haar kamer

Maar dit leven is een gevangenis

En het doet pijn om de kinderen te horen lachen

Terwijl ze hun mooie kleine dromen beleven

En al die tijd bevroren

Is een betraande bittere glimlach?

Niets is echt wat het lijkt

Niets is echt wat het lijkt

Niets is echt wat het lijkt

Als een zilveren kleine dwaas

Je stond bij het altaar

In de getijden bij de kaarsen

Terwijl ze branden

Tegen de spiegel gedrukt

Al je favoriete filmsterren spelen

Klaar voor de camera

Dat zou nooit, nooit draaien

Schuif het gordijn opzij

Van je kleine zolderraam

En kijk uit op de kleine wereld

Je was in je trouwjurk

Meer of minder hoge verwachtingen

Spelen met je poppen zoals elke gewone

Kleine meid

Kaarslicht

Kaars helder

Wil je vanavond mijn weg niet verlichten?

Kaarslicht

Kaars helder

Wil je vanavond mijn weg niet verlichten?

Nu zijn het de zinloze bittere gevoelens

Die je in het midden vasthoudt

Je hebt nooit echt een kans gekregen

En de wrok die je geest prikkelt

Verbergt een hart dat echt warm en aardig is

En de hartslag die raast met

Elkaar onderzoekende blik

Jij was altijd de buitenstaander

En ze hebben je een jeugd gegeven

Om gewoon weer een knuffeldier te zijn

En het gefluister op straat

Wanneer roddels op de hoek van de straat elkaar ontmoeten

De vrouw op de vierde verdieping

Hij was zo'n blije jongen

De vrouw op de vierde verdieping

Hij was zo'n blije jongen

De vrouw op de vierde verdieping

Hij was zo'n blije jongen

De vrouw op de vierde verdieping

Hij was zo'n blije jongen

Kaarslicht

Kaars helder

Wil je vanavond mijn weg niet verlichten?

Kaarslicht

Kaars helder

Wil je vanavond mijn weg niet verlichten?

Kaarslicht

Kaars helder

Wil je vanavond mijn weg niet verlichten?