Disengage/Evacuate - Skyharbor

If time could mend my heart

I’d find a way out from the dark

Decaying, betraying

Where will I place the blame?

Should I lose my way?

Relenting, lamenting?

Hurled outside myself

Watching my whole world break

Questioning reality

If I can find a way to escape the rain

And leave us forsaken

Floating away

You’re running away from—

You’re pushing away far from me

Solace disappearing

But you can’t see that you’re killing me

This I am screaming

But you can’t seem to stop killing me

But I am not a saint

For thinking every world I wrote

Tracing every part, replaying it slow

I see you tightening the noose in your eyes

Watch you bring an end to this life

Cutting me down

Solace disappearing

But you can’t see that you’re killing me

This I am screaming

But you can’t seem to stop killing me

Pieces of my soul

Pulling apart again, slow

Fragment in shadow, my thoughts

Left bleeding and broken

I hope I’ll find out

What it means to be free

Live on, and on, and on

Come to realize we’re leaving in our dreams

Could this really be the end of me?

So I’ll just draw my last breath

The darkness in you

Consuming within, and again, and again

I stand still

Left here encased in this small

You’re so cold, you’re so cold

Just don’t come and be honest, below

Sink down into this hole

You’re so cold, you’re so cold

Just don’t come and be honest, below

So say it

Say it

But now you’re alone

Als de tijd mijn hart kon herstellen

Ik zou een uitweg vinden uit het donker

Rottend, verradend

Waar leg ik de schuld?

Moet ik de weg kwijtraken?

Meegaand, treurend?

Zelf buiten geslingerd

Mijn hele wereld zien breken

De realiteit in vraag stellen

Als ik een manier kan vinden om aan de regen te ontsnappen

En laat ons in de steek

Weg zweven

Je loopt weg van-

Je duwt ver van me weg

troost verdwijnt

Maar je kunt niet zien dat je me vermoordt

Dit schreeuw ik

Maar het lijkt alsof je niet kunt stoppen me te vermoorden

Maar ik ben geen heilige

Voor het denken aan elke wereld die ik schreef

Elk onderdeel traceren, langzaam opnieuw afspelen

Ik zie dat je de strop in je ogen aanspant

Kijk hoe je een einde maakt aan dit leven

Mij ​​neerhalen

troost verdwijnt

Maar je kunt niet zien dat je me vermoordt

Dit schreeuw ik

Maar het lijkt alsof je niet kunt stoppen me te vermoorden

Stukjes van mijn ziel

Weer uit elkaar trekken, langzaam

Fragment in de schaduw, mijn gedachten

Links bloedend en gebroken

Ik hoop dat ik erachter kom

Wat het betekent om vrij te zijn

Leef verder, en verder, en verder

Kom tot het besef dat we in onze dromen vertrekken

Zou dit echt het einde van mij kunnen zijn?

Dus ik zal mijn laatste adem uitblazen

De duisternis in jou

Van binnen consumeren, en opnieuw, en opnieuw

Ik sta stil

Hier links ingekapseld in dit kleine

Je hebt het zo koud, je hebt het zo koud

Kom gewoon niet en wees eerlijk, hieronder

Zak weg in dit gat

Je hebt het zo koud, je hebt het zo koud

Kom gewoon niet en wees eerlijk, hieronder

Dus zeg het

Zeg het

Maar nu ben je alleen