Straightjacket - Sirens, Sailors

I am the maniac that lives inside your mindlessness

You think you’re crazy but truthfully I’m the one that is

Some people can’t tell the difference

They question themselves and their entire existence

I am on the brink, on the brink of insanity

Blurring the lines of fiction and reality

I am on the brink, on the brink of insanity

This is the beginning of my end

A single idea leads me straight to the edge

My unhealthy obsession

Poisoned by the possession

I’m trying

I’m trying to erase, I’m trying to forget

I need to forget

I need to escape from this prison in my head

From this prison in my head

I feel lost with nowhere to turn

What did I do to ever deserve

This never-ending nightmare

This constant burden that I bear

I am on the brink, on the brink of insanity

Blurring the lines of fiction and reality

I am on the brink, on the brink of insanity

I’m trying

I’m trying to erase, I’m trying to forget

I’m trying to forget

I need to escape from this prison in my head

From this prison in my head

For as long as I live, for as long as I breathe

I’ll always be my own worst enemy

For as long as I live, for as long as I breathe

I’ll always be my own worst enemy

I’ll always be my own worst enemy

Pick it up!

I’m trying

I’m trying to erase, I’m trying to forget

I’m trying to forget

I need to escape from this prison in my head

From this prison in my head

Ik ben de maniak die leeft in jouw hersenloosheid

Je denkt dat je gek bent, maar eerlijk gezegd ben ik degene die dat is

Sommige mensen kunnen het verschil niet zien

Ze stellen zichzelf en hun hele bestaan ​​in vraag

Ik sta op het randje, op het randje van waanzin

De lijnen van fictie en realiteit vervagen

Ik sta op het randje, op het randje van waanzin

Dit is het begin van mijn einde

Een enkel idee leidt me rechtstreeks naar de rand

Mijn ongezonde obsessie

Vergiftigd door het bezit

Ik ben het aan het proberen

Ik probeer te wissen, ik probeer te vergeten

Ik moet het vergeten

Ik moet ontsnappen uit deze gevangenis in mijn hoofd

Vanuit deze gevangenis in mijn hoofd

Ik voel me verloren en kan nergens heen

Waar heb ik ooit aan verdiend?

Deze nooit eindigende nachtmerrie

Deze constante last die ik draag

Ik sta op het randje, op het randje van waanzin

De lijnen van fictie en realiteit vervagen

Ik sta op het randje, op het randje van waanzin

Ik ben het aan het proberen

Ik probeer te wissen, ik probeer te vergeten

Ik probeer het te vergeten

Ik moet ontsnappen uit deze gevangenis in mijn hoofd

Vanuit deze gevangenis in mijn hoofd

Zolang ik leef, zolang ik adem

Ik zal altijd mijn eigen ergste vijand zijn

Zolang ik leef, zolang ik adem

Ik zal altijd mijn eigen ergste vijand zijn

Ik zal altijd mijn eigen ergste vijand zijn

Raap het op!

Ik ben het aan het proberen

Ik probeer te wissen, ik probeer te vergeten

Ik probeer het te vergeten

Ik moet ontsnappen uit deze gevangenis in mijn hoofd

Vanuit deze gevangenis in mijn hoofd