Descaminhos - Simone

Me perdoa essa falta de tempo

Que por vezes chega a me desesperar

Esse meu desatino, nossos descaminhos

E a vontade louca de ficar

Me perdoa essa falta de sono

Que por vezes chega a me desanimar

Queria te encontrar nesse meu abandono

E não ter que depois desapegar

Te queria sem pressa, sem medo

Na loucura de um dia qualquer

Te tragar no silêncio da noite

Nos teus braços me sentir mulher

Mas a falta de tempo é tamanha

E essa ausência de mim te devora

Me perdoe esse jeito cigano

De partir sempre antes da hora

Te queria sem pressa, sem medo

Na loucura de um dia qualquer

Te tragar no silêncio da noite

Nos teus braços me sentir mulher

Mas a falta de tempo é tamanha

E essa ausência de mim te devora

Me perdoe esse jeito cigano

De partir sempre antes da hora

Vergeef me voor dit gebrek aan tijd

Waar ik soms wanhopig van word

Deze dwaasheid van mij, onze wandaden

En het gekke verlangen om te blijven

Vergeef me voor dit gebrek aan slaap

Dat stelt me ​​soms teleur

Ik wilde je ontmoeten in mijn verlatenheid

En niet los hoeven te laten

Ik wilde je zonder haast, zonder angst

In de waanzin van elke dag

Breng je naar beneden in de stilte van de nacht

In jouw armen om je een vrouw te voelen

Maar het gebrek aan tijd is zo:

En deze afwezigheid van mij verslindt je

Excuseer me voor deze zigeunermanier

Ga altijd voor de tijd weg

Ik wilde je zonder haast, zonder angst

In de waanzin van elke dag

Breng je naar beneden in de stilte van de nacht

In jouw armen om je een vrouw te voelen

Maar het gebrek aan tijd is zo:

En deze afwezigheid van mij verslindt je

Excuseer me voor deze zigeunermanier

Ga altijd voor de tijd weg