Overs - Simon & Garfunkel

Why don’t we stop fooling ourselves?

The game is over,

Over,

Over.

No good times, no bad times,

There’s no times at all,

Just The New York Times,

Sitting on the windowsill

Near the flowers.

We might as well be apart.

It hardly matters,

We sleep separately.

And drop a smile passing in the hall

But there’s no laughs left

'Cause we laughed them all.

And we laughed them all

In a very short time.

Time

Is tapping on my forehead,

Hanging from my mirror,

Rattling the teacups,

And I wonder,

How long can I delay?

We’re just a habit

Like saccharin.

And I’m habitually feelin' kinda blue.

But each time I try on The thought of leaving you,

I stop…

I stop and think it over.

Waarom stoppen we niet met onszelf voor de gek te houden?

Het spel is voorbij,

Over,

Over.

Geen goede tijden, geen slechte tijden,

Er zijn helemaal geen tijden,

Alleen de New York Times,

Zittend op de vensterbank

In de buurt van de bloemen.

We kunnen net zo goed uit elkaar zijn.

Het maakt nauwelijks uit,

We slapen apart.

En laat een glimlach vallen in de hal

Maar er valt niet meer te lachen

Omdat we ze allemaal hebben uitgelachen.

En we hebben ze allemaal gelachen

In een zeer korte tijd.

Tijd

Tikt op mijn voorhoofd,

Hangend aan mijn spiegel,

De theekopjes rammelen,

En ik vraag me af,

Hoe lang kan ik het uitstellen?

We zijn gewoon een gewoonte

Zoals sacharine.

En ik voel me gewoonlijk een beetje blauw.

Maar elke keer als ik het probeer, De gedachte om je te verlaten,

Ik stop…

Ik stop en denk erover na.