Hallowed Grounds - She Must Burn

Beaks of twisted coal pour out

From it’s twitching eyes

Permeate each aching hole

To feast upon the night

My bed of needles holds the pillow

Casket for my skull

Emaciated hollow screeching

For my rabid heart to swallow

Sever the hope that already fades

Perish the thought of leaving this place

Coils of seeing veins that have long burrowed through

Blood soaked skin beckons the call

I want to dance with them all

I feel you crawl under my skin, your touch so familiar, it kills me Inside,

burns me alive buried me deep underground

I feel you crawl under my skin, like you’ve been here before, I Know this place

there’s nowhere to hide, the pain it grows Deeper inside

I see death as a comma

And not a full stop

So I’ll see you in her my old friend

By my hand you shall rot

The sonnet of singing bones is entirely smothered with guilt

This thirst can’t stay un-quenched

All that you love shall fucking wilt

Withered ropes entangle me between the rotting trees

Old and twisted willow bulging blood and misery

Sever the hope that already fades

Perish the thought of leaving this place

Coils of seeing veins that have long burrowed through

Blood soaked skin beckons the call

I want to dance with them all

I feel you crawl under my skin, your touch so familiar, it kills me inside,

burns me alive buried me deep underground

I feel you crawl under my skin, like you’ve been here before, I Know this place,

there’s nowhere to hide, the pain it grows deeper inside

Snavels van gedraaide kolen stromen eruit

Van zijn trillende ogen

doordringen elk pijnlijk gat

Om van de nacht te smullen

Mijn naaldenbed houdt het kussen vast

Kist voor mijn schedel

Uitgehongerd hol gekrijs

Voor mijn hondsdolle hart om te slikken

Verbreek de hoop die al vervaagt

Verdwijn bij de gedachte om deze plek te verlaten

Spoelen van aderen die zich lang hebben ingegraven

Met bloed doordrenkte huid wenkt de oproep

Ik wil met ze allemaal dansen

Ik voel dat je onder mijn huid kruipt, je aanraking zo vertrouwd, ik word er vanbinnen dood van,

verbrandt me levend begroef me diep onder de grond

Ik voel dat je onder mijn huid kruipt, alsof je hier eerder bent geweest, ik ken deze plek

er is geen plek om te verbergen, de pijn wordt dieper van binnen

Ik zie de dood als een komma

En niet een punt

Dus ik zie je in haar mijn oude vriend

Door mijn hand zul je rotten

Het sonnet van zingende botten is volledig gesmoord met schuldgevoelens

Deze dorst kan niet ongeblust blijven

Alles waar je van houdt zal verdomme verwelken

Verdorde touwen verstrikken me tussen de rottende bomen

Oude en verwrongen wilg uitpuilend bloed en ellende

Verbreek de hoop die al vervaagt

Verdwijn bij de gedachte om deze plek te verlaten

Spoelen van aderen die zich lang hebben ingegraven

Met bloed doordrenkte huid wenkt de oproep

Ik wil met ze allemaal dansen

Ik voel dat je onder mijn huid kruipt, je aanraking zo vertrouwd, het maakt me kapot van binnen,

verbrandt me levend begroef me diep onder de grond

Ik voel dat je onder mijn huid kruipt, alsof je hier eerder bent geweest, ik ken deze plek,

er is nergens om te verbergen, de pijn die het dieper van binnen groeit