After Death - She Must Burn

Ravens claws pierce through my chest

Its beak relentlessly devours the rest

Who be the lord of these ebony beasts

Forth they are sent valkyries

Black arrows cut through the cold misty eve

Gathering souls from the severed remains

Glance upon flesh with thy glistening eye

Gather whatever is required this night

Pick the flesh from the bones and bare all to see

Where am I to go from here?

Oh raven, oh symbol of death

You keep tormenting me

Casting my shadow so bleak

Driving me deep, deep in to madness

Moonlit eyes cast the passageway into your soul

Illuminate your past for your fate to unfurl

Let me guide your spirit be one with the wind

Enticed by the shadow of doubt

Since death I’ve feared the worse

Speak and tell me if I’m blessed or cursed

Black marble are the eyes of the raven

Speak and tell me if I am blessed or cursed

A sign of misfortune as I breath my last

Carry my spirit from life into death

Pick the flesh from the bones and bare all to see

Where am I to go from here?

Oh raven, oh symbol of death

You keep tormenting me

Casting my shadow so bleak

Driving me deep, deep in to madness

Moonlit eyes cast the passageway into your soul

Illuminate your past for your fate to unfurl

Let me guide your spirit be one with the wind

Enticed by the shadow of doubt

To behold such beauty repulsing

The stench of death is truly revolting

Her silhouette drifts, gracefully floating

I wish to leave no secrets

Ravenklauwen doorboren mijn borst

Zijn snavel verslindt meedogenloos de rest

Wie is de heer van deze ebbenhouten beesten?

Vooruit worden ze valkyries gestuurd

Zwarte pijlen snijden door de koude mistige vooravond

Zielen verzamelen uit de afgehakte overblijfselen

Blik op vlees met uw glinsterende oog

Verzamel wat nodig is deze avond

Pluk het vlees van de botten en ontbloot alles om te zien

Waar moet ik heen vanaf hier?

Oh raaf, oh symbool van de dood

Je blijft me kwellen

Mijn schaduw werpen zo somber

Drijft me diep, diep in tot waanzin

Maanverlichte ogen werpen de doorgang in je ziel

Verlicht je verleden zodat je lot zich kan ontvouwen

Laat me je geest leiden om één te zijn met de wind

Verleid door de schaduw van twijfel

Sinds de dood vrees ik het ergste

Spreek en vertel me of ik gezegend of vervloekt ben

Zwart marmer zijn de ogen van de raaf

Spreek en vertel me of ik gezegend of vervloekt ben

Een teken van ongeluk als ik mijn laatste adem uitblaas

Draag mijn geest van het leven in de dood

Pluk het vlees van de botten en ontbloot alles om te zien

Waar moet ik heen vanaf hier?

Oh raaf, oh symbool van de dood

Je blijft me kwellen

Mijn schaduw werpen zo somber

Drijft me diep, diep in tot waanzin

Maanverlichte ogen werpen de doorgang in je ziel

Verlicht je verleden zodat je lot zich kan ontvouwen

Laat me je geest leiden om één te zijn met de wind

Verleid door de schaduw van twijfel

Om zulke schoonheid weerzinwekkend te aanschouwen

De stank van de dood is echt walgelijk

Haar silhouet drijft, gracieus zwevend

Ik wil geen geheimen achterlaten