Que Há-De Ser De Nós? - Sérgio Godinho, Ivan Lins

Já viajámos de ilhas em ilhas

Já mordemos fruta ao relento

Repartindo esperanças e mágoas

Por tudo o que é vento

Já ansiámos corpos ausentes

Como um rio anseia p’la foz

Já fizemos tanto e tão pouco

Que há-de ser de nós?

Que há-de ser do mais longo beijo

Que nos fez trocar de morada

Dissipar-se-á como tudo em nada?

Que há-de ser, só nós o sabemos

Pondo o fogo e a chuva na voz

Repartindo ao vento pedaços

Que hão-de ser de nós?

Já avivámos brasas molhadas

No caudal da lágrima vã

E flutuando, a lua nos trouxe

À luz da manhã

Reencontrámos lágrimas e riso

Demos tempo ao tempo veloz

Já fizemos tanto e tão pouco

Que há-de ser de nós?

Que há-de ser da mais longa carta

Que se abriu, peito alvoroçado

Devolver-se-á, 'Endereço errado?'

Que há-de ser, só nós o sabemos

Pondo o fogo e a chuva na voz

Repartindo ao vento pedaços

Que hão-de ser de nós?

Já enchemos praças e ruas

Já invocámos dias mais justos

E as estátuas foram de carne

E de vidro os bustos

Já cantámos tantos presságios

Pondo o fogo e a chuva na voz

Já fizemos tanto e tão pouco

Que há-de ser de nós?

Que há-de ser da longa batalha

Que nos fez partir à aventura?

Que será, que foi

Quanto é, quanto dura?

Que há-de ser, só nós o sabemos

Pondo o fogo e a chuva na voz

Repartindo ao vento pedaços

Que hão-de ser de nós?

We zijn van eilanden naar eilanden gereisd

We hebben al fruit gebeten in de open lucht

Hoop en verdriet delen

Voor alles wat wind is

We verlangden al naar afwezige lichamen

Zoals een rivier verlangt naar de mond

We hebben zo veel en zo weinig gedaan

Wat zal er van ons komen?

Wat wordt de langste kus

Waardoor we van adres zijn veranderd

Zal het als alles in het niets verdwijnen?

Wat zal het zijn, alleen wij weten het

Zet het vuur en de regen in de stem

Stukken delen in de wind

Wat zal er van ons komen?

We hebben al natte sintels aangewakkerd

In de stroom van de ijdele traan

En drijvend bracht de maan ons

In het ochtendlicht

We hebben weer tranen en gelach gevonden

We gaven tijd aan snelle tijd

We hebben zo veel en zo weinig gedaan

Wat zal er van ons komen?

Wat wordt er van de langste letter

Die geopende, bruisende borst

Het zal terugkeren, 'Verkeerd adres?'

Wat zal het zijn, alleen wij weten het

Zet het vuur en de regen in de stem

Stukken delen in de wind

Wat zal er van ons komen?

We hebben al pleinen en straten gevuld

We hebben al eerlijkere dagen ingeroepen

En de beelden waren van vlees

De bustes zijn gemaakt van glas

We hebben zoveel voortekenen gezongen

Zet het vuur en de regen in de stem

We hebben zo veel en zo weinig gedaan

Wat zal er van ons komen?

Wat zal er worden van de lange strijd?

Wat maakte dat we op avontuur gingen?

Wat zal zijn, wat was?

Hoeveel, hoe lang duurt het?

Wat zal het zijn, alleen wij weten het

Zet het vuur en de regen in de stem

Stukken delen in de wind

Wat zal er van ons komen?