Menino - Ivan Lins

Me agarro nesse menino, que tem os olhos tranquilos

Os olhos mais lindos, a boca aguada de tamarindo

Me agarro nesse menino, que tem os dias sadios

Que é peixe no rio, que é bicho acuado sem meus carinhos

Me agarro nesse menino, que tem o campo cerrado

Um baio selado e fogoso esperando por meus domingos

Me agarro nesse menino, com cola, com visgo de figo

Que brinca comigo, enquanto meus filhos estão dormindo

Será que ele cresce?

Me faz pouco caso

E um dia me esquece?

Preciso desse menino, que tem na sua algibeira

Segredos e chaves, que abrem porteiras pros meus caminhos

Preciso desse menino, de sua água de mina

Que lava meus dias e os deixas quarando num sol a pino

Preciso desse menino, que tira ouro do milho

Da vida o destino, com seu canivete cor de alumínio

Preciso desse menino, que eu carrego aqui dentro

Sem ele eu perco todo encantamento por ter crescido

Será que ele cresce?

Me faz pouco caso

E um dia me esquece

Ik klamp me vast aan deze jongen, die rustige ogen heeft

De mooiste ogen, de waterige mond van de tamarinde

Ik klamp me vast aan deze jongen, die gezonde dagen heeft

Wat een vis in de rivier is, wat een in het nauw gedreven dier is zonder mijn genegenheid

Ik klamp me vast aan deze jongen, die een gesloten veld heeft

Een afgesloten en vurige baai die wacht op mijn zondagen

Ik klamp me vast aan deze jongen, met lijm, met vijgenmaretak

Wie speelt er met mij terwijl mijn kinderen slapen?

Groeit hij?

kan me niet schelen

En op een dag, vergeet je me?

Ik heb deze jongen nodig, die in zijn zak heeft

Geheimen en sleutels, die poorten naar mijn wegen openen

Ik heb deze jongen nodig, zijn water uit het mijne

Dat wast mijn dagen en laat ze in de hoge zon liggen

Ik heb deze jongen nodig, die goud uit maïs haalt

Brengt het lot tot leven met zijn aluminiumkleurige zakmes

Ik heb deze jongen nodig, die ik van binnen draag

Zonder hem verlies ik alle betovering van volwassen zijn

Groeit hij?

kan me niet schelen

En op een dag vergeet ik